Manque eerst dacht ik gaaf! Ik was 13 jaar de eerste keer dat ik twee weken alleen was en ik zou weleens flink gaan feesten. Op dag 1 had ik van het net te weinige geld sigaretten gekocht en een pizza laten bezorgen. Toen was ik blut. Ik sloeg eigenlijk volledig los. Bezocht hardcore party’s, stapte daar bij vreemde mensen in de auto waar ik rustig een paar dagen verbleef, ging nachtenlang door, at overal en nergens of gewoon niet etc. Dat er nooit iets vreselijks is gebeurd, mag een wonder zijn. Misschien was dit wel een zelfde soort reactie als dat van jou? Als jij vindt dat ik het alleen kan, dan zal ik het ook helemaal alleen doen. Zo iets ook misschien?
Nare was dat ik ook gewoon naar mijn oma en opa had kunnen gaan, maar daar mocht ik nooit tegen vertellen dat ze op vakantie was. Nu snap ik niet waarom ik daar wel naar luisterde en verder wel alles deed wat verboden was.
Op dat moment vond ik het trouwens vrij normaal, pas veel later besefte ik dat het helemaal niet normaal was. Je beseft daarom denk ik ook niet wat het met je doet. Het is jouw wereld en je kent geen andere.