Huggybird nee dat klinkt helemaal niet gek. Het klinkt als een goede bouwsteen in je relatie. Vertrouwen en openheid is ook in bed zo belangrijk.
Ik ben wat dichtgeklapt op dat vlak, sinds ik die lichamelijke klachten heb. Ik heb ook een paar keer 'zin gemaakt', maar dan zit ik dus zo in mijn hoofd (waarom moet ik zin 'maken', hoe komt het dat ik er geen echte zin in heb, ligt dat aan iets wat mijn man doet, ligt dat bij mij, waarom dan), dat het helemaal niet werkt voor mij. Ik moet echt vanaf het begin 'mee' zijn om te kunnen genieten, en die momenten zijn schaars geworden in onze relatie. Deels ook door wat iMoeder al zei, het was een paar keer minder prettig en mijn brein slaat dat dan op ofzo, 'ik krijg geen beloning dus ik maak ook geen zin'. En uitrusten, dat is ook heel belangrijk. Over twee weken zijn de twee oudsten 2 nachten weg, ik kijk daar dus al naar uit he. Gewoon omdat mijn lijf dat nodig heeft, die rust. Ik ben ook blij dat het wel herkenbaar is en dat ik niet de enige vrouw ben voor wie het zo werkt. Ik merk ook dat seks vaak erg gericht is op de penis (of toch in mijn hoofd), en daar ben ik ook wel een beetje klaar mee, eerlijk gezegd.
Ik geef het overigens altijd aan als het niet fijn is/onprettig voelt, en mijn man hoort dat en heeft er begrip voor. Het is meer mijn eigen hoofd die die dingen gecompliceerd maakt ('waarom geniet je hier nu niet van, wat is er mis met jou'?) en dat helpt dus totaal niet mee.
