Ik heb dan ervaring met te weinig vruchtwater en in het geheel een te klein kindje. Maar bij mij kwamen ze er achter met 34 weken en was de meting niet meer echt optimaal. Omdat er te weinig ruimte is om te meten. Wel was het duidelijk dat ik weinig vruchtwater had. Meerdere echo's gehad en steeds op het randje. Hij is met 42 weken gezond geboren.
Hij woog 3095 gram dat is wel wat weinig met 42 weken.
20 weken echo: te weinig vruchtwater en nog wat dingen
Torretjeee idd wat aan de lichte kant ja, maar wauw toch gewoon nog doorgelopen tot 42 weken!
moest je veel rust houden en had je geregeld controles of niks van dat alles en gewoon afwachten?
Dat is schrikken! En helaas mogen ze inderdaad geen conclusies leggen tot na de uitslagen van de testen. Dat is behoorlijk frustrerend!
Bij mijn tweede zwangerschap was mijn hoeveelheid vruchtwater op het randje en had mijn baby een klein hoofdje en dachten ze vocht te zien. Verdere testen waren goed, wel moest ik met grote regelmaat naar het ziekenhuis voor echo’s. Vochtplek was al gauw niet meer te vinden, vruchtwater ging ook beter hoewel het altijd op het randje is gebleven. Ik ben bevallen middels een keizersnede met 41 weken van een gezond meisje van 3570 gram. Ook na de bevalling hebben ze de groei van haar hoofdje goed in de gaten gehouden, maar dat is gelukkig nu allemaal goed.
sterkte, die onzekerheid is slopend! Maar wel goed dat ze er zo bovenop zitten.
BabyFG ik heb elke week een echo gehad en moest steeds aan de ctg. Ook was het belangrijk dat ik nog voldoende beweging voelde. Waarom ik bijna geen vruchtwater meer had was mij eigenlijk nooit helemaal duidelijk. Deden ze redelijk vaag over. Ze hebben ook nooit gezegd dat ik rust moest houden, maar lees nu vaak dat ze dat wel adviseren.
Wat fijn jullie reacties lieve dames! Het stelt wel gewoon gerust, zeker jouw verhaal
is vergelijkbaar Ansji !
dat vochtplekje in de hersenen maak ik me nog niet echt zorgen om eigenlijk, maar dat is vooral te danken aan de echoscopiste die er meteen heel luchtig over deed en dat t zelfs voor een hoop vk’s geen eens meer reden was voor een doorverwijzing voor een guo. maar dat erasmus er nu veel onderzoek naar doet ofzo en daarom t nu nog hier wel standaard beleid is oid. Maar dat er eigenlijk bijna nooit wat uit komt.
mijn 1e vraag was natuurlijk of dat dat een of andere beperking kon betekenen maar zij zei gelijk van niet.
maar goed dat zullen we donderdag wel verder horen 
vruchtwater vind ik wel een dingetje 
hoop dat dat donderdag dan beetje bijgetrokken is of minimaal op hetzelfde niveau nog zit.
qua formaat hoofdje, tja...dochter had ook een kleine hoofdje en dat kregen we dus ook serieus elke echo weer te horen. Ik dacht altijd ‘ja ik zie t probleem niet hoor, is toch alleen maar fijn als t eruit komt 
’. En buikje en benen waren wel altijd goed....ze had idd een kleiner hoofdje bij geboorte, maar gewoon juist goed in verhouding vond ik en idd niet zo’n enorm babyhoofd (naar verhouding met t lijfje). Zelf heb ik ook geen groot hoofd en dat kreeg mijn moeder ook bij echo’s steeds te horen 
dus ook in die zin maak ik me weinig zorgen nog, al weet ik dus niet hoeveel te klein t hoofdje van zn zus was, en hoeveel meer te klein zijn hoofdje nu is dan bij haar.....
heb er uiteraard over liggen dromen vannacht. Hoop dat t gauw donderdag is, maar de tijd zal wel voorbij kruipen...
[verwijderd]
He wat naar! Bij mijn 20-weken echo kregen we ook niet te horen "alles is goed". Heel andere dingen dan bij jou, maar ik weet hoe het voelt. Nu waren wij er al wel enigszins op voorbereid, want onze 20-weken echo was sowieso al een GUO. Achteraf gelukkig maar, want het scheelde dat wij dus niet een week hoefden te wachten. Dat lijkt me echt vreselijk, die onzekerheid. Wij werden door de echoscopist al deels ingelicht en mochten plaatsnemen in de wachtkamer. Daarna mochten we bij de gyn komen en die heeft ons meteen alles verteld. Het was geen goed nieuws, maar we hadden wel meteen duidelijkheid.
Wat ik ook moeilijk vond, was dat iedereen vroeg: "was alles goed?" Mensen in onze omgeving wisten natuurlijk dat we de 20-weken echo zouden hebben en iedereen ziet dat als iets leuks, een bijzonder zijkant, het moment waarop je hoort of het een jongetje of een meisje is. Iedereen vraagt er nieuwsgierig naar, met een blij en verwachtingsvol gezicht, denkend dat ze een leuk onderwerp aansnijden. En dan moet je elke keer weer antwoorden: "nou nee, eigenlijk niet." En dan moet je wéér het hele verhaal vertellen. En je kunt dat stukje medische informatie daardoor ook niet even voor jezelf houden.
Ik zou willen dat ik iets kon zeggen om je gerust te stellen, maar dat kan ik helaas niet. Ik kan alleen maar meeleven en hopen dat het goed komt.
[verwijderd] bedankt voor je reactie 
ik was er in zekere zin op voorbereid omdat ik een voorgevoel had. Rond 15 weken zwangerschap ook meerdere nare dromen erover gehad dat t een jongen was en dat er iets mis is tot aan het afbreken van de zwangerschap aan toe.
ik heb toen erg gehoopt op een meisje bij de geslachtsbepaling, want dan hoefde ik me geen zorgen te maken. stom is dat dan he..
maar het bleek een knul.....die dromen hebben me nooit los kunnen laten.
zoals het er nu uitziet is er geloof ik geen sprake van dat ie niet levensvatbaar of iets zal zijn,
maar helemaal zonder zorgen zitten we nu idd niet.
ik kan alleen maar hopen dat dat vocht iets onschuldigs zonder gevolgen is, en dat hij nou eenmaal net als zn zus een kleiner hoofd heeft dan gemiddeld (heb zelf ook een klein hoofd en mn man had ook klein hoofd bij geboorte). Overigens is t bij dochter gewoon perfect in verhouding altijd geweest
maar dat vruchtwater is dan toch een dingetje...vooral door hoe de gyn en de vk gereageerd hebben, daar word je gewoon nog ongeruster door gemaakt dan dat je op dat moment dan eigenlijk bent. Dat draagt in elk geval niet bij.
ik stel me in op bedrust en frequente controles, en dan kan t hopelijk alleen maar meevallen. En hoop dan ook dat dat de enige consequentie is en er niet ineens een hoop enge dingen om onze oren zullen vliegen donderdag.
en zo druk als ie van de week was (geloof haast 48 uur onafgebroken actief geweest) zo rustig is hij sinds vrijdag..met vandaag als toppunt.
mocht bellen als ik me zorgen maakte van de vk, maar nogal wiedes dat ik me zorgen maak
en volgens mij hoef je met dit termijn ook nog niet perse dagelijks zoveel x te voelen toch?
het is in elk geval fijn om hier van me af te kunnen typen.
Hier bij de 20 wkn echo een cyste in een klein hoofdje. Maar was niets om mezelf druk over te maken....ja lekker makkelijk gezegd XD
regelmatig groei echo’s gehad en der hoofd groeiende in week 30 niet voor 2 wkn, maar voor 4 wkn plus de cyste was weg.
Wel eerder teveel vruchtwater als te weinig, maar dat had ik bij Kleuter ook.
Cindy1977 ze heeft dus ruimschoots ingehaald begrijp ik
opzich afmeting hoofdje maak ik me iets minder druk om, omdat dochter dat dus ook had haha
maar t is ook maar net wat zij klein of groot vinden natuurlijk...
ik vind zo’n “normaal” babyhoofd juist zo enorm groot en volledig uit verhouding. Dus ja als ze dat als normaal formaat aanhouden dan is t algauw klein natuurlijk
Even een update voor jullie lieve dames die gereageerd hebben:
Alles is in orde.
Het is geen heel ruim zwembad voor de kleine, maar zeker wel voldoende (gewoon goed dus).
Hij heeft idd een klein hoofdje (1e meting kwam uit op P1.9, latere meting gunstiger op P2.9). Bij die laatste meting was het meteen geen reden meer geweest voor doorverwijzing guo als ze die vorige week hadden gemeten.
Verder heeft ze ook alles van de hersenen goed nagemeten en daarvan was alles keurig volgens termijn. Hele ukkie is nagekeken en alles helemaal goed en keurig (gelukkig!!).
Vermoeden van cyste in de hersenen bij 3e ventrikel: er was nog wel iets te zien, maar leek in elk geval al een stuk minder dan vorige week.
Ze noemde het dat wat ze een variatie noemen. Dat zien ze nu eenmaal wel vaker bij baby’s op deze termijn, maar is geen reden voor nog verder onderzoek ook niet na geboorte en zal geen consequenties hebben whatsoever.
Wat ze nu wel had gezien was dat placenta direct naast de uitgang ligt.
Eindconclusie: zij maakt zich totaal geen zorgen om het kindje of t vruchtwater, over een week of 3 (als t goed is gewoon bij de vk) een groeiecho om nog eens hoofd buik en benen te meten of het doorgroeit op zijn lijntje (of dat t wellicht bijgetrokken is, z’n hoofd dan). Mocht het nu ver naar beneden afbuigen dan is t wel weer reden om weer even verder te kijken, maar voor nu verwachtte ze dat niet.
En dan bij 30 weken nog eens een echo om ligging placenta te bepalen.
Eind goed al goed! We zijn enorm opgelucht!
Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie ervaringen te delen en jullie medeleven.
22 dagen later
Hier dan weer even een nieuwe update alsnog.
Vanmorgen hadden we een groeiecho bij de vk. Computer werkte niet mee dus ik zou later gebeld worden en dan zou ze vertellen hoe t met de groei zelf ging. Vruchtwater was in elk geval voldoende!
niet lang daarna belde ze. Het hoofdje was gegroeid van p3 naar p8(
) dus dat zag er goed uit. Maar nu was het buikje te klein...die is afgebogen van p55 naar p8.6....wel een flinke daling dus!
ze had al meteen de gyn gebeld waar ik ook was geweest inzake controle of ik vruchtwater verloor en terwijl ze mij belde had hij contact met het Erasmus wat hun wilden.
Kort daarna belde ze mij weer terug met de uitkomst: vanmiddag om 2 uur moesten we ons melden bij t Erasmus/Sophia.
eerst werden we naar t verkeerde gebouw gestuurd bij t Erasmus, maar gelukkig had t verkeer en parkeren meegezeten dus we waren vroeg.
uiteindelijk net op tijd op de juiste plek in t Sophia.
daar nog 3 kwartier zitten wachten en toen werd ik naar een kamer gebracht om daar te wachten. Na weer een kwartier kwam er gelukkig eindelijk een arts. Die gaf aan dat ze nu ging kijken of er een gyn beschikbaar was om met een mobiele echo een guo uit te voeren.
halfuur later was ze terug, wijziging van de plannen, ik moest naar een echokamer. Nou prima, gelukkig op dezelfde verdieping en niet weer in t andere gebouw bijv
toen kwam er een mannelijke arts bij,
ontzettend fijne vent trouwens , en die ging eerst meer vertellen over een guo enzo. Dus wij ook vertellen dat we al een guo gehad hadden etc (in t Erasmus ook nota bene), dus verwarring alom wat er nou precies moest gebeuren
hij ging even bellen en kwam al snel weer terug met t juiste verhaal. Ze zouden de groei gaan bekijken van hoofdje, buik en benen en ze zouden extra kijken naar de doorstroming van navelstreng en in het hoofdje.
hoofdje is idd aan de kleine kant, maar is wel gegroeid en paralel aan de gemiddelde groeilijnen dus die lijkt keurig een curve te volgen.
buikje was idd behoorlijk afgebogen, nog wel binnen de marges maar ze konden nu obv hun 2 metingen (bij de guo en vandaag) niet vaststellen of t buikje gestopt is met groeien, of dat deze nu op een nieuw groeilijntje komt of is gekomen.
benen waren ook heel lichtelijk afgebogen, maar geloof verder niet heel erg noemenswaardig.
Doorstroming navelstreng was gelukkig helemaal goed, in het hoofdje was het ietsjes langzamer en kwam t uit op p6, wat dan wel weer klopt met waar hij nu zit qua groei natuurlijk....
dus vooralsnog ziet alles er gelukkig toch nog goed uit. Wel gaan ze me volgen en krijgen we sowieso elke 2 weken een groeiecho.
maandag moeten we er weer heen (dag erna ben ik 24 weken) dan wordt dat even een officieel startpunt en zullen ze ook nog een keer die doorstroming beoordelen.dan zullen ook de vervolgafspraken ingepland gaan worden.
dus onze kleine man (letterlijk he in dit geval) besloot t nog even spannend te houden voor ons.
moet wel voortaan naar elke controle een tas in de auto hebben voor t geval ik moet blijven. Zij houden er in elk geval rekening mee dat de situatie elk moment zorgelijk kan worden (wat ons natuurlijk ook weer zorgen geeft, maar ja liever dan maar een realistisch beeld en dat t uiteindelijk meevalt dan nu geen zorgen en ineens een klap in je gezicht zeg maar).
omdat ik toch nog wat likes zag komen op mijn vorige update, en t fijn is om je ei kwijt te kunnen, wilde ik toch graag een update plaatsen.
helaas al de hele dag een erg vervelende buik, darmen zijn ook erg op dreef (reageren ook vaak op zenuwen/spanning).
dus ik hoop dat die onrust zo in bed wat af gaat
nemen en dat t morgen helemaal
weg is.
ondertussen ligt peanut onder mn polsen wat te hobbelen 
en sorry voor het heel erg lange verhaal
[verwijderd]
Pfff wat een schrik en zorgen elke keer. Hoop zo dat jullie babietje veilig en gezond geboren mag worden.
[verwijderd]
Sterkte met de situatie! Ik hoop op een goede echo over 2 weken, en dat hij gewoon lekker zijn eigen lijntje volgt
fijn wel dat ze zo alert zijn. Jullie zijn in goede handen!
[verwijderd]
BabyFG spannend allemaal en fijn dat ze je in de gaten houden! Fijn dat je hier je verhaal weer hebt gedeeld, had voorheen wel stiekem meegelezen maar nog niet echt gereageerd. Hopelijk snel weer wat meer duidelijkheid in welk lijntje hij mag volgen en die tas nog heel lang aanaangeroerd in de auto mag blijven staan. Fijn dat je zo kan genieten van de kleine peanut onder je handen, heerlijk gevoel! Enne geen probleem zo'n 'lang' verhaal toch.
[verwijderd]
Oh joh! Dat had ik nog niet begrepen, dat jullie een tas in de auto moeten hebben voor t geval je moet blijven.
Lijkt me heftig als je dat te horen krijgt zeg :/ ...
een hele dikke knuffel en doe t rustig aan hoor, ( dus effe niet te hard klussen in huis!) eerst maar even wachten op maandag weer, dan kan t er zomaar ineens weer wat rooskleuriger voor staan!
Ik duim hard voor jullie mee dat de groei erin blijft <3
Bedankt weer voor jullie reacties! Merk dat t me goed doet
meneer is inmiddels weer wakker en zit weer heerlijk te hobbelen zo gezellig altijd 
[verwijderd] t erge was nog dat gister iedereen in t Sophia er vanuit leek te gaan dat ik zou blijven 
en dat er na de echo een heel serieus gesprek dus zou volgen. Gelukkig was dat nav de echo niet nodig op dit moment! Maar ik ben me er wel van bewust dat het wel ook zomaar om kan slaan en t wel ineens nodig zal zijn. Ik mag nu idd niet meer het lakwerk doen van m’n man (dat was t enige wat ik nog aan klussen gedaan heb ).
We zijn daar idd in erg goede handen daar twijfelen we absoluut niet over. Zolang ie maar lekker veel blijft bewegen
zal in elk geval de bedrijfsarts ook maar weer op de hoogte brengen ervan.
[verwijderd]
Wat spannend allemaal! Het klinkt echt als mijn zwangerschappen, groei boog steeds sneller af. Alleen was er bij mij beide keren wel een probleem met de doorstroming in de navelstreng. Idd elke 2 weken een groeimeting en bij beide kids 3x per week een ctg en flowmeting. En idd altijd die tas in de auto. Mijn kinderen zijn met 35 en 38 weken geboren. Allebei een flinke groeiachterstand. Maar ze zijn inmiddels 8 en 6 en doen het prima, ik hoop voor jou ook op het beste scenario!
[verwijderd] ben jij beide keren ingeleid of besloten ze zelf dat t tijd was?
hoop eerlijk gezegd niet dat ik 3 x pw op en neer moet tis elke keer een uur rijdenn maar goed als t moet dan moet t zo is t natuurlijk ook weer! En alles voor onze peanut natuurlijk om hem gezond op de wereld te krijgen!
onze dochter heeft er wel moeite mee, zij is dan ook bijna 6 en maakt alles heel erg bewust mee natuurlijk...
we waren gister ook pas heel erg laat met haar ophalen gezien het daar zo lang geduurd heeft allemaal natuurlijk, en daar was ze al verdietig over.
heb haar wel verteld dat er een kans bestaat dat ik misschien een keer in het ziekenhuis moet blijven maar ook dat was meteen huilen natuurlijk 
Maar ik heb liever dat ze voorbereid is op die mogelijkheid dan dat het ineens als een verrassing rauw op dr dak valt....ze is nogal een mama’s kindje ook zullen we maar zeggen
merk dat ik dat moeilijker vind, het feit dat je er nog 1 rond hebt lopen
hoe was dat voor jou bij de 2e?
[verwijderd]
BabyFG mijn oudste is met een spoedkeizersnede geboren. Naast alles wat bij hem niet goed ging heb ik een hartritmestoornis en gebruik daarvoor medicatie. Het liefste willen ze dat je stopt met die medicatie maar bij mij is het tijdens de zwangerschap zelfs nog verhoogt. En van die medicatie kreeg mijn zoon uiteindelijk hartritmestoornissen en moest hij acuut geboren worden. Dit kwam dus bovenop de al zorgelijke dingen betreft zijn groei.
Bij mijn jongste ben ik ingeleid, is uiteindelijk wel een keizersnede geworden omdat ze de weeën niet aan kon. Maar dat was in principe een geplande bevalling. Vanwege mijn eigen hartproblemen en het scala aan artsen wat aanwezig moest zijn is de bevalling gepland.
Tijdens de zwangerschap van mijn dochter ben ik single moeder geworden. Vanaf 37 weken was ik opgenomen. Mijn zoon heeft toen uiteindelijk 6 weken bij mijn ouders gelogeerd. Hij was nog net geen 2 toen mijn dochter geboren werd en na de ks kon ik hem nog niet tillen. Dus ik denk dat de beleving niet te vergelijken is met hoe je dochter het beleeft, zij is al een stukje ouder.
[verwijderd] jeetje heftig wel allemaal!