Bedankt allemaal. We hebben gisteren afscheid genomen en zijn weer terug naar huis gegaan. De dokters denken dat het niet lang zal duren. Ze berustte er ook in. De verwachting was dat vandaag actief palliatieve sedatie opgestart zou worden. Haar zoon is ook overgekomen uit het buitenland, en ze wilde per se op hem wachten.
Maar deze morgen kreeg ik een appje van mijn vader: ze zit rechtop en ze heeft een cappuccino gedronken!
Een wonder volgens de dokter. Ik weet niet goed hoe ik me moet voelen. Het is een rollercoaster. Gisteren verdriet, maar ook berusting. Vandaag weer hoopvol, maar ook met de gedachte: wat als dit maar een tijdelijke opleving is? Hartfalen en nierfalen is wel een feit... en weer de angst om haar te verliezen.
