Grappige situaties tijdens je bevalling?

Bij de eerste bevalling had ik been rug en buik weeen (bij de tweede ook maar toen voelde ik t niet door de ruggeprik) en ik vond t vreselijk. Heb aan Mn man gevraagd of hij mij knock out wilde slaan, deed hij helaas niet.
Toen ik naar de wc ging en hij vroeg wat ik ging doen, heb ik gezegd dat ik van t dak af ging springen

Bij de tweede heb ik tijdens het persen, toen het hoofdje al naar buiten kwam en dat heel erg brandde, heel hard geschreeuwd: “ze moet eruuuiiiiitttttt” De gyn kwam toen even kijken of alles wel goed ging.

Bij de oudste had ik zoveel pijn dat ik serieus heb gezegd "haal hem eruit, desnoods in stukjes"...

De jongste ging makkelijker maar tijdens de persfase kwam er in de eerste minuten een man met kind binnengelopen... Verkeerde kamer...

Keizersnede van de jongste:

Gynaecoloog heeft de baby nog amper in haar handen, zegt: "jemig wat lijkt hij op zijn vader!"

Vriend kijkt trots.

Gynaecoloog zegt vervolgens tegen mij (ik wilde niet meekijken): "hij heeft rossig haar"

Vriend: "de buurman ook!"

Hele ok ligt blauw van het lachen

Kerels...

Ik vloekte tijdens m'n bevalling plotseling met een Haags accent, aldus manlief.

Ben geboren en getogen Amsterdammer...

Bij de 2e bevalling zei ik 'ik wil niet meeheeer' en vervolgens 'ze moet er toch uit'. Ik was lekker tegen mezelf aan het lullen.
Veel sorry gezegd. De vk kwam bv binnen. Ik zat middenin een wee en zei 'sorry'
Eerste wat ik vroeg nadat dochter op mijn buik was gelegd 'ben ik uitgescheurd?'

Van eerste bevalling weet ik niet veel meer. Die was ook gewoon niet zo leuk door t verloop

Torretjeee whahaha geweldig

ik vond het er wel mooi uit zien trouwens de placenta

Marshmallow ja ik vind dat ook interessant om te zien. Snap wel dat mijn vriend er anders over denkt. Ik pest hem graag met dit soort dingen

De eerste werd een keizersnede zegt de gynaecoloog, weten jullie wat het geslacht is? Wij, nee. Zij, dan hebben jullie vast twee namen. Wij, nee, alleen een meisjesnaam. Zij, dat kan nog leuk worden. Toen onze zoon er was hield ze hem omhoog en zei, kijk maar mama, wat is het geslacht? En ik zei, oh nee, een jongen! Hij is twee dagen naamloos geweest. Er stond een X op zijn bandje.

We kwamen er echt niet uit en waren stiekem overtuigd van een meisje. En bij de derde weer, maar dat was ook echt een meisje. De tweede, ook een jongen, hadden we wel een jongensnaam.

Bij de 2e kon ik de VK niet bereiken, weeën kwamen kort achter elkaar dus naar het ziekenhuis gereden. Werd ik weggestuurd omdat de afdeling vol was

Ik vond het prima om te gaan, nadat ze hadden gekeken hoe ver ik was... ik wist zeker dat het niet lsng meer zou duren. Ben in de hal gaan zitten en weigerde om op te staan. Mijn man schaamde zich kapot en probeerde mij te overtuigen toch naar het andere ziekenhuis te rijden. Ziekenhuis wilde eerst niemand halen omdat ik er nog zo rustig bij zat en ik écht nog niet ging bevallen.... er kwam toevallig een arts van de kinderafdeling voorbij die wel even wilde wel kijken hoeveel ontsluiting ik had (in een klein controle kamertje). 5 minuten later had ik mijn zoon in mijn armen

De arts heeft een paar foto's gemaakt en op 1 foto zie je mijn man helemaal geschokt naar een baby kijken; beste foto ooit!

Deliana Maar goed dat je zo standvastig was!

Ik: Ze wordt geboren, ze is gewoon al geboren!
112-medewerker: Ja, dat doen ze hè.

Bij de bevalling van de oudste was het de bedoeling dat ik thuis zou bevallen. Het was midden in de winter, sneeuwde en het vroor behoorlijk. Tijdens het persen gebeurde wat toen mijn grootste nachtmerrie was... mijn hele darm inhoud kwam er uit. Ik schaamde me dood, ik was 19 en geen idee dat het volstrekt normaal was. Ik bleef maar vragen of ik echt had gepoept om er vervolgens op te staan dat het raam wagenwijd open werd gezet. Ik vond het een verschrikkelijk idee dat de verloskundige in mijn stank moest werken. Ik had een hele zure oude verloskundige die op den duur behoorlijk geïrriteerd reageerde dat het “verdorie” hartstikke hard aan het vriezen was en dat het raam absoluut niet open kon, dan zou het veel te koud zijn als de baby geboren werd. Ze had natuurlijk helemaal gelijk, maar vond het op dat moment echt belachelijk . Uiteindelijk anderhalf uur thuis geperst en vervolgens met gillende sirenes naar het ziekenhuis gebracht. Er had dus achteraf best een raampje open gekund

Vulpen droogkloot

De eerste paar uur waren de weeën nog wel te doen dus het ziekenhuis (waar we veel te vroeg waren) stuurde ons naar buiten: 'ga maar wandelen, dat helpt.'
Na een uurtje kregen we honger dus we gingen wat bestellen.
20 minuten later komt daar een jongen van ik gok 16 op zijn fiets met ons plastic tasje met eten. Hij strekt zijn arm uit, ik strek mijn arm uit, we hadden beide het tasje beet en ik kreeg een wee. Hij liet niet los want hij was nog bezig met geven en ik liet niet los want.. tja, een wee en afgeleid. Stond ik daar "oef, oef, pfff, oeeeeee"
De blik op die arme jongen zijn gezicht. Ik zal het nooit vergeten

Ik ben bevallen van de oudste (ingeleid, langdurig verhaal) op de dag dat de kastanjeboom in de tuin van het Anne frank huis omwaaide. Om onduidelijke redenen stond radio 1 de hele tijd aan in de verloskamer en ik heb dat nieuwsbericht ongeveer 500x gehoord
Ik had afschuwelijke been-weeen die mijn man al een uurtje of 3 stond weg te masseren... en toen dacht hij dat het een goed idee was een bord nasi sate weg te gaan zitten eten naast mijn bed.

Bij de eerste zei de verloskundige dat ze de ambulance ging bellen om me naar het ziekenhuis te brengen, mijn man kreeg daar zo’n paniek van dat hij mijn vluchttas nog net heeft meegenomen maar de maxi-cosi en alles vergat en al in het ziekenhuis was voordat de ambulance bij mij was. Hij had al twee koppen koffie weg toen ik eindelijk in het ziekenhuis aankwam

Whaha hilarische situaties hier