Torretjeee dat het lastig is om een bevallingsplan op te stellen als je nog nooit bent bevallen geldt natuurlijk ook voor een thuisbevalling. Dat je bij een ziekenhuisbevalling ook afhankelijk bent van drukte vind ik eigenlijk wel begrijpelijk. Dit is haast niet op te lossen, omdat het moment en de duur van de bevalling lastig te voorspellen is. Bij mij was het beide keren druk, zodat er niet direct iemand beschikbaar was voor het begeleiden van het persen. Vervelend zeker, maar traumatisch absoluut niet. Er zitten voor- en nadelen aan een ziekenhuisbevalling. Idem voor een thuisbevalling. Dat er protocollen zijn bij medische bevallingen vind ik overigens een pluspunt, deze zijn er om bij medische problemen risico’s te verkleinen. Puur gebaseerd op mijn eigen ervaring is dat als het niet medisch noodzakelijk is, er ook van protocollen afgeweken kan worden. Aan mijn tweede ziekenhuisbevalling was niks medisch (medische indicatie was voor de zwangerschap en niet voor de bevalling) en er is volgens mij geen enkel niet noodzakelijk protocol aan te pas gekomen. Er was vooral heel veel rust, op mijn verzoek het minimale aan personeel en geen enkele extra controle of overbodige handeling. Uiteraard zal dit ook per ziekenhuis verschillen en de een zal daar wat meer in voorop lopen dan de ander.
Ik ben voor keuzevrijheid, mits er geen medische indicatie is voor een ziekenhuisbevalling. Beiden moet mogelijk zijn, ondanks dat ik persoonlijk een voorkeur heb voor een thuisbevalling. Ik vind het wel absurd dat een aanstaande moeder een medische behandeling kan weigeren met ernstige risico’s voor het ongeboren kind. Bij geboren kinderen mag ook geen noodzakelijke medische zorg geweigerd worden en kan het zelfs afgedwongen door een rechter als ouders geen toestemming geven. Is dit dan niet mogelijk bij ongeboren kinderen? Hebben deze geen rechten? Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe dit precies zit. Weet iemand dat?
