- Bijgewerkt
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik me wel begrepen en ondersteund voel, tot nu toe tenminste...
Ik ben echt heel blij met het ziekenhuis; Ik mag continu bij hem zijn, hem helpen verzorgen etc onder het mom van "niets moet alles mag" en ze vragen regelmatig hoe het met mij gaat, of ze iets voor mij kunnen betekenen, en betrekken mij overal bij... Ik ben natuurlijk ook een hulp voor hun, maar ze nemen ook zeker de tijd voor mij. Mag ook blijven slapen in het weekend en ik krijg lunch en avondeten van ze.
Ik vind het ook best spannend om naar het revalidatiecentrum te gaan. Maar dat gaat misschien ook nog niet door ze hebben een extra echo van zijn hartklep gemaakt vanmorgen en ze hebben toch weer iets zien zitten op de klep. Nu dus de vraag wat ze gaan doen, ze zijn nog aan het overleggen.