Softbasegaming Is ie al thuis durven komen...?
Sterkte zeg. Ik zou totaal woest zijn.
Wat je niet hardop wilt zeggen.
Vulpen ja gelukkig wel. Inmiddels weer bijgelegd en t komt ook wel goed.
Best wel asociaal ook.
Het is toch niet zo heel erg als ze niet het hele bezoekuur bezoek krijgt.
En nog veel meer wat ik maar niet hardop zeg. De laatste twee nachten kon ik eerst gewoon niet in slaap komen, omdat al mijn frustraties door mijn hoofd gingen. En mijn man weet het wel een beetje, maar ik kan niet helemaal al mijn frustraties eruit gooien, want het is toch zijn vader.
Ik wou dat mijn moeder hier was om tegenaan te praten, maar die zie ik pas over 5 weken weer.
Mamabeertje soms moet je het er ook even uitgooien. Ik kan mij ook voorstellen dat je je man hier niet mee wil belasten. Emotioneel heeft het een enorme impact op jou en je kinderen gehad en als het dan allemaal mogelijk wat minder erg is, kan ik mij voorstellen dat je zwaar gefrustreerd bent.
- Bijgewerkt
[verwijderd] hij heeft zich een keer verslapen. ik denk toen. Het was 6 uur smorgens een grote rechte weg waar je écht lekker kan scheuren.
Mamabeertje klinkt als mijn schoonmoeder. Zwaar vermoeiend.
Maar als er dan echt wat aan de hand is hoor je niks
of ja, dat de auto total loss is na een aanrijding maar dan niks over hoe het met schoonvader is die ze met spoed naar ziekenhuis moesten brengen.
Ik krijg vaak een antwoord-verbod van man om ruzie te voorkomen 
Sm: jullie moeten echt komen op zijn verjaardag, het kan zijn laatste wel zijn.
Dan mag ik niet zeggen: ik verwacht jullie over 2 weken ook bij mij, het kan mn laatste wel zijn
(Sv is niet terminaal ofzo, gewoon een 71 jarige met gebreken)
Een week terug heeft een collega ontslag genomen en ik ben er nog steeds een beetje van slag van 
[verwijderd]
Nee, dat geeft niks.
Ik heb het bericht weggehaald, omdat het toch niet helemaal goed voelde dat iedereen het kon lezen. Als je het nog niet had gelezen wil ik je evt. wel pb'en.
[verwijderd]
Iedere wolk ziet er kunstmatig uit als je maar genoeg filters over je foto gooit
[verwijderd] Hè wat een naar gevoel is dat. Wil je er wat over kwijt?
[verwijderd] Dat is echt heel vervelend. En ook niet realistisch natuurlijk maar je zit er maar mooi mee. Relativeren lukt zo te lezen niet goed.
[verwijderd] Knuffel! 
Ik vind het zelf persoonlijk zo’n naar gevoel als ik iets verstandelijk wel weet, maar er gevoelsmatig niet naar kan handelen. Zo enorm frustrerend.
Wellicht heb je het al geprobeerd, maar soms helpt het voor mij om even (een dagje ofzo) compleet in zware zelfmedelijdensmodus te gaan zitten en mezelf extreem zielig te vinden. Dan lukt het me beter om mijn emoties er te laten zijn zonder ze af te keuren of tegen te vechten.
Daarna lukt relativeren vaak weer beter. Misschien werkt het voor jou ook?
Soturi dat helpt mij ook. Alleen daarna moet ik mij zelf er wel weer liefdevol uit schoppen, want anders blijf ik erin hangen.
- Bijgewerkt
Ja, dat moet ik inderdaad ook, maar daar word ik wel beter in.
[verwijderd] conform de regels hier niet over mag spreken
Ik dacht eerst, wie maakt die regels? Maar toen las ik de zin beter en begreep ik hem. Ik heb wellicht een vermoeden welke kant we dan op gaan. Je mag me sowieso pb'en als die gevoelens/behoeften je hoog zitten. Er zijn weinig dingen waar ik, zeker als ik in het juiste gebied zit met mijn gedachten, nog van opkijk of van schrik.
Daarnaast kan ik eventueel peilen of en hoeveel nuance er in die regel zit. Er zit in mijn ogen nog een best verschil tussen uitspreken dat je struggelt met bepaalde gevoelens/behoeften en ze wil delen en dat je tips zoekt om te voorkomen dat je erin terugvalt, en dreigen dat je ... gaat doen, tenzij iedereen je met fluwelen handschoenen aan aandacht gaat geven. Oftewel het verschil tussen 'hulp' zoeken en een scene maken.
Hoe dan ook, een masker opzetten kost inderdaad bakken energie. En soms heb je het even nodig om gezien te worden, zelfs als dat ongewenste neigingen met zich meebrengt. Mijn persoonlijke ervaring is dat gezien/gehoord worden ervoor (kan) zorgen dat die neigingen minder sterk aanwezig zijn. Al is het maar voor even.
Altijd maar doordenderen en je gevoel negeren, gaat vroeg of laat zijn tol eisen.
[verwijderd] Neem rustig je tijd! Ik maak me in die zin geen zorgen als in dat ik er wakker van zou liggen. Maar ik zou het jou gunnen dat je je struggles ermee zo nu en dan kan uitspreken zodat je minder last van die gedachten en behoeften hebt.
Als je het hebt over wat ik denk dat het is, dan kan ik je laatste zin uit eigen ervaring alleen maar beamen.
[verwijderd] ik kan mij voorstellen dat het dan wel heel spannend is om het gevoel er te laten zijn en ‘gewoon’ te verdragen. Doorgaan is eigenlijk een coping om niet te voelen? Want voelen kan gevaarlijk zijn? Dit moet inderdaad vreselijk veel energie kosten. Je bent heel hard aan het werken om de emoties denk ik weg te drukken. Dikke knuffel voor jou.
[verwijderd] Vroeger thuis ooit gehad en ben toen genadeloos afgestraft, vandaar dat ik beetje moeite heb met zeggen wat ik werkelijk denk en erkennen wat ik echt voel.
Ik reageer hier even op, omdat het bij mij ook herkenbaar is. Als je in een omgeving die veronderstelt wordt veilig te zijn continu wordt afgestraft draag je dat mee in je lichaam. Je gaat als ware in overlevingsmodus en ontwikkelt coping strategieën. Daar bewust van worden is al een megagrote stap, en volgens mij de eerste stap op weg naar echte heling.
Ik volg een aantal accounts op Instagram die gaan over childhood trauma, cycle breaking & healing. Ik vind daar troost en ook inzichten.
Sterkte meid. Dikke knuffel.
[verwijderd] Het wordt altijd eerst iets zwaarder voor het beter wordt toch, voelt alsof ik op zo'n punt zit.
Dat is mijn ervaring wel. Ik zie het ook als een soort ui. Je pelt laagje voor laagje af tot je bij de kern bent. Dit is gewoon weer een laagje. Weer een klein beschermingslaagje eraf. Eerst daar maar weer eens aan wennen. Het hoeft niet in 1x.
[verwijderd] Wel erg toepasselijk
Heel erg herkenbaar. Ik ben super sensitief voor andermans emoties. Leer je ook wel als je opgroeit met een hysterische onvoorspelbare borderline moeder. Haar buien konden met de minuut switchen, dus je moet goed aanvoelen, wanneer je je uit de voeten moest maken.
In mijn werk trouwens wel een hele handige eigenschap. Op een positieve manier gebruik van gemaakt. Daarbuiten voel ik hem ook nog steeds, maar kies er vaak voor om het dan te negeren. In de zin dat ik mijn gedrag er niet op aanpas en de gedachtes erover niet toelaat. Echt negeren door de emoties niet op te pikken, lukt mij niet. Gaat vanzelf. Meer dat ik er bewust van ben en zelf dan andere keuzes maak.