Bedankt voor al het meeleven dames! Het was echt even heftig, want hoewel er goede redenen zijn waarom wij geen tweede willen, heb ik natuurlijk altijd meer kinderen gewild. Dat is echt een rouwproces van jaren geweest en nu ging ik toch weer denken en hopen. Waarbij ik natuurlijk volledig mijn kop in het zand stak over zaken als huilen, hormonen, huilen, slapeloze nachten, huilen en mijn mentale gezondheid. Die negatieve test was vervolgens een enorme teleurstelling. En dat op een nacht waarin ik meer wakker gelegen had dan geslapen had... En bovenop alle spanning rondom R. Het was echt even to much. Maar ik ben heel blij met al jullie lieve woorden en steun! Wat is dit toch een fijn forum!
