• [verwijderd]

[verwijderd] ohh ..hopelijk word je snel ongesteld!

  • [verwijderd]

Cactusje nee geen R3! 2 is genoeg! πŸ˜…
ik hoop idd gewoon wat ontregeld nog. De afgelopen 2 cyclussen waren 30 dagen dus ik ging gewoon weer uit van +/- 30 dagen

Is t echt teveel gevraagd als je de hele sag thuis bent om ff 1 min achter je pc vandaan te komen om ee container weer van de weg te halen πŸ€”πŸ˜‘

Nescio nou even uitgebreider June : ik herken zeer veel in mijn oudste van 8. Zij kan zeer driftig reageren om niks. Dingen kapotgooien, hard gillen... eigenlijk gedrag dat je van een peuter verwacht maar niet van een meisje van 8.. ze kan zichzelf ook naar beneden halen, zie je wel, ik kan het niet! Hoe ze daarbij komt, weet ik niet. We proberen juist op haar zelfvertrouwen te werken.

Ze kan ook erg zeuren om niks en de sfeer in huis nogal vergallen. Ik kan niet tegen dat verwende en val dus weleens uit... gek genoeg is mijn boosheid het enige dat haar weer wat tot bedaren brengt. Niet dat het haar afschrikt maar dat ze dan pas inziet dat het echt niet kan ofzo. Heel vermoeiend allemaal.

    Bedankt voor je verhaal. Het is wel herkenbaar. ook de frustratie over iets niet kunnen.

    Nescio gek genoeg is mijn boosheid het enige dat haar weer wat tot bedaren brengt. Niet dat het haar afschrikt maar dat ze dan pas inziet dat het echt niet kan ofzo. Heel vermoeiend allemaal.

    Stom hè, dat boos worden dus helpt. Maar dat wil je niet.

      Nescio en @June In herken het ook hoor. Mijn dochter is nu 10 maar kan nog steeds erg driftig worden. Maar echt gillen etc doet ze afgelopen tijd (anderhalf a twee jaar..?) niet meer. Haar humeur is nog steeds wel een probleem. Ze kan ook inderdaad erg blijven hangen in dat iets niet lukt en ze het niet kan. Of gewoon chagrijnig zijn (vooral als ze honger heeft!) en maar door blijven zeuren en daarmee de sfeer verpesten. Als dingen onverwachts zijn is ze al helemaal niet te genieten, ik vertel haar dingen dus nu ruim van te voren. En moet zeggen dat ze ook wel wat meer voor rede vatbaar is geworden nu ze wat ouder word. Moet we eerlijk zeggen dat ik echt m’n hart vasthoud voor haar puberteit. Gelukkig hebben we wel een hele goede band altijd gehad. 😬

      Mijn dochter word momenteel getest voor ADHD. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik daar waarschijnlijk nooit opgekomen was als haar broers dit niet hadden. Het uit zich echt anders bij meisjes.

      June Misschien is er dan toch zoiets als functionele boosheid... Niet vanuit onredelijkheid of woede maar puur om je kind te corrigeren als het zich op een ongewenste manier gedraagt. Maar het zou fijner zijn als andere, vriendelijker methodes werken πŸ™ƒ

        • [verwijderd]

        Vulpen Ik denk dat er heel veel redenen zijn waarom het voor kinderen belangrijk is dat ze zien dat hun ouders boos worden als reactie op hun gedrag. Ten eerste omdat alle mensen in de rest van de wereld ook boos zullen worden bij dergelijk gedrag. Boos worden is Γ³Γ³k een vorm van spiegelen. Kinderen moeten leren dat hun gedrag effect heeft op de mensen om hen heen en emoties bij hen oproept. Als je nooit boos wordt op je kind weet je kind straks niet wat het meemaakt als een leerkracht op school, iemand uit de buurt of een vriend/vriendin boos op hem wordt. Bovendien moet het kind leren het gevoel te verdragen vam dat er iemand boos op hem is, dat dat niet erg is, dat dat weer voorbij gaat en dat de relatie daardoor onveranderd is, zodat hij later in zijn relaties ook aankan dat er sprake is van gevoelens van boosheid over en weer. Kortom: heel veel functies van boosheid van ouder naar kind.

        (Disclaimer: Je moet wel altijd proberen enigszins "gecontroleerd" boos te zijn op je kind. Buiten jezelf zijn van razernij, waarbij je al je zelfbeheersing verliest in aanwezigheid van je kind is natuurlijk niet okee.)

        • [verwijderd]

        Ik wil helemaal geen rompers gaan versieren, ik wil helemaal niet op zoek naar slingers met 'hoera een jongen'.
        En ja er is inderdaad maar 1 zwangere, ik ben het zeker niet meer.
        Is er nu niemand van jullie die begrijpt dat dit misschien, 3 weken na de miskraam, iets te confronterend is.

          [verwijderd] jeetje maar dat had je toch wel kunnen zeggen? Ik ben op een gegeven moment in ons traject zelfs alle kinderverjaardagen gaan vermijden ivm de grote hoeveelheid zwangeren, was daar heel open en eerlijk over niemand vond het een probleem..
          Al vind ik in dit geval dat het eigenlijk niet hardop gezegd had hoeven worden πŸ˜‘