Wat heb ik vast en diep geslapen en wat een dromen!
Eerst over mijn oude werk (krant). Ik werkte daar niet meer, af en toe freelance. Kreeg ik van de hoofdredacteur en een paar anderen te horen dat ik te weinig stukken schreef en dat kon echt niet. Ik zei: 'maar jullie hebben me geen opdrachten gegeven!' Zij: 'Wij verwachten wel enig proactief handelen en dat je zelf ook met ideeΓ«n aankomt.' Ik voelde me rot, maar dacht tegelijkertijd: wie zijn zij om zo tegen me te praten, als ik zelfs niet meer voor ze werk?
Toen was ik bij de voormalige directeur (van de krant) thuis. Hij woonde op een soort landgoed met stallen, maar binnen was het een 'normaal' huis. Hij had een schort om en stond een heerlijke ossobuco te koken, glas wijn erbij. Ik zei: 'ik wist niet dat u van koken hield.' Hij: 'ja dat doe ik heel graag, kom, help me met de saus.' Dus stonden we samen groenten te snijden. We zeiden niet veel, maar ik voelde me heel erg op mijn gemak.
Zijn vrouw kwam erbij en het enige wat ik dacht was: 'ze is jong, maar verder totaal het tegenovergestelde van wat ik gedacht had.' Ze vroeg me om de gordijnen uit de droger te halen. Ik naar beneden, terwijl ik ondertussen de kinderen zag, twee volwassen dochters, een jonger meisje en een volwassen jongen. Ik dacht: 'hey dat is gek, hij heeft toch 4 dochters?' (is ook zo), dus toen wilde ik achterhalen wie die jongen was. Ondertussen kwam ik boven met de gordijnen en ik mocht ze niet over een stoel hangen, ik moest ze netjes opvouwen. Dat lukte natuurlijk niet. Opeens stormde de directeur naar buiten, kwam terug binnen en zei: 'er zit een beest in de tuin!' Ik zei: 'ik ga wel even kijken. Oh het is maar een wasbeer. We moeten de deur openlaten zodat het kleintje zijn moeder terugvindt.'