Gisteren was ik allemaal oude muziek aan het opzoeken, waaronder de kneiter 'Raak' van De Kast, welke ik na al die jaren nog woord voor woord kon meezingen. Maar dat lied heeft me dus de hele nacht achtervolgd.
Ik sliep heel licht en elke keer dat ik in slaap viel, was het alsof Syb zelf naast me stond te blèren 🎶...WANT JE BENT DE HEMEL EN DE AARDE DE ZON DE STERREN EN DE MAAN... 🎶
En dan schrok ik wakker en keek om me heen waar het geluid vandaan kwam.
"Okee, er staat geen Syb van der Ploeg naast mijn bed... Probeer maar weer te slapen."
Dus ik probeerde weer te slapen. En ja hoor!
🎶 ...DE MOOISTE EN DE LIEFSTE HARTSTOCHTELIJK SPONTAAN... 🎶
En het ging maar door en door 😭 KLOTENUMMER. Alsof iemand steeds wanneer ik slaap viel, de muziek keihard aanzette. Ik probeerde nog even of ik een ander stuk muziek in mijn hoofd kon krijgen, door een nocturne te neuriën, maar het mocht niet baten. De Kast, de hele nacht.
