LilyMilie Sowieso vind ik het tijd worden dat slachtoffers belangrijker worden gevonden dan de dader. Imo is ons rechtssysteem teveel gefocust op de dader en te weinig op het slachtoffer. De vergelding is te laag, en er wordt vooral gefocust op het leven na de straf voor de dader en te weinig op het leven na de daad van het slachtoffer.

Ik ben het volledig met je eens!
En het een hoeft het ander niet uit te sluiten, het is echt niet zo dat de dader dan automatisch geen recht meer heeft op een tweede kans, maar daar mag best een betere balans in gevonden worden. Mensen onderschatten hoeveel effect zoiets kan hebben op je verdere leven, je zelfbeeld, en daarmee ook de toekomst, de carrière van het slachtoffer. Dat is vaak namelijk wél levenslang.
En zeker in zo'n situatie als dit, die publiekelijk is, mag imo dan ook als voorbeeld gesteld worden als in een duidelijk signaal dat we het gewoon niet accepteren.

      Zonnebloem beide, want vergelding is onderdeel van de elementen die de hoogte van een straf bepalen.
      Het is mijn inziens goed om te focussen op reintegratie, maar de verhouding is scheef. De 1e focus is het slachtoffer, de dader komt op 2.

          CrazyCatLady En zeker in zo'n situatie als dit, die publiekelijk is, mag imo dan ook als voorbeeld gesteld worden als in een duidelijk signaal dat we het gewoon niet accepteren.

          Dit vind ik ook. En het gaat hierbij juist niet om een trial by social media, maar deze meneer heeft een rechtstaat trial gehad, en dan moet je als rechtstaat wel doorpakken als blijkt dat de mensen niet tevreden zijn. Bij sommige misdaden volstaat 'gevangenisstraf en klaar' , niet. Namelijk niet wanneer het effect van de misdaad nog voor zoveel ophef zorgt. Daar moet je naar luisteren als overheid (want dat is je baan 😛 )
          Daar bedoel ik niet mee dat deze man maar terug de gevangenis in moet want men wil dat (of zo), maar dat er dus wel gekeken moet worden naar dit soort mensen, met deze achtergronden, op deze plekken in de maatschappij.

            LilyMilie ik denk niet dat het één minder belangrijk gemaakt moet worden als het ander. Als je de recidive zo laag mogelijk wilt houden om nieuwe slachtoffers te voorkomen is het belangrijk om daders niet als minder belangrijk te zien. Uiteindelijk zouden dader en slachtoffer beide op één moeten staan.

                LilyMilie hoe zou het rechtssysteem in jou ogen het beste functioneren en wat zou jij veranderen als jij aan de knoppen mag zitten? Heb je ervaring in het gevangeniswezen, tbs-ers, ex-tbs-ers of met slachtoffers waardoor je het absoluut niet eens bent met mijn stelling?

                    Zonnebloem Mee eens. Een goede behandeling, risicotaxatie en rehabilitatie zijn in voordeel van de gehele maatschappij.

                    Ik denk overigens niet dat er gezegd kan worden dat in Nederland de dader op 1 staat en het slachtoffer pas op de 2e plaats (of zelfs lager op de ladder van belang). Dat is een populistische uitspraak die de meeste mensen die deze uitspraak papegaaien niet kunnen uitleggen. Het is eerder een soort onderbuikgevoel. Er is geen rangorde. Een slachtoffer en een dader hebben beide andere noden na een delict en het helpen van de een hoeft niet ten koste te gaan van de hulp aan de ander.

                    Dat een ex-justitiabele vervolgens terug de maatschappij in gaat, is een feit. Dat dit voor het slachtoffer pijnlijk kan zijn of onrechtvaardig kan voelen, is ook een feit. Ik heb het hierbij niet over het specifieke geval van deze sporter, overigens. Maar dat pijnlijk of onrechtvaardige gevoel kan niet altijd weggenomen worden door het uitzitten van een straf. Dat gevoel blijft in sommige gevallen een leven lang, omdat de pijn van een slachtoffer ook een leven lang duurt. Dat kan niemand wegnemen. In zoverre is vergelding niet iets dat subjectief uitgevoerd wordt, of getoetst kan worden bij het slachtoffer. Want de straf zal in sommige gevallen nooit volstaan.

                        Zonnebloem
                        Vergelding zou veel zwaarder gaan wegen, daarnaast moet de overheid betalen voor psychologische hulp van het slachtoffer (zeker voor kinderen), verder financiele of praktische ondersteuning in werk/woning/studie/persoonlijke ontwikkeling zonder einddatum, deze mag na een periode van afsluiting ook weer opnieuw worden aangevraagd. Daarnaast mag het slachtoffer (en/of famillie) inspraak en volledig inzicht hebben in de ontwikkeling en voortgang van de dader terwijl het in de gevangenis of instelling zit. En verder mag het op de hoogte gehouden worden wanneer de dader na vrijlating verhuisd, of veranderd van baan.

                        Zedendelicten mogen nooit meer met kinderen werken, ook niet na een X aantal jaar. Ze moeten op een lijst komen te staan die elke organisatie / werkgever kan raadplegen zodat het geen pedoseksueel of andere zieke geest in huis haalt als het dat niet wil. Hij/zij mag geen posities invullen die in hoog aanzien staan vanwege de voorbeeldfunctie en macht over mensen die zo'n positie heeft.

                        Wat voorbeelden van wat ik zoal vind dat anders moet.

                            Manque ik ben het helemaal met je eens.

                            het is bij daders ook veel meer visueel zichtbaar. Je hebt de gevangenis met bijbehorend personeel, personeel die gekwalificeerd zijn om bepaalde behandelingen uit te voeren, tbs klinieken, plekken voor ex-tbs-ers en een verder scala aan hulp, dat o.a. ook in het nieuws terecht komt. Ik denk dat er daardoor een groep is die vind dat slachtoffers niet op één staan, terwijl die hulp juist vaak onzichtbaar is voor ons als maatschappij. Het betekend niet dat het er niet is of dat er geen gebruik van gemaakt word.

                            Voor slachtoffers is er bijvoorbeeld (ik ben de naam kwijt) financiële compensatie vanuit de staat die je als advocaat van een slachtoffer prima kan aanvragen.

                              Sevenof9 helemaal mee eens. Leuk dat ze goed zijn in sport maar als er niet meer gesport zou worden (als in werk) zou ik het absoluut niet missen. Helden, nee absoluut niet. Ik vind een held toch heel wat anders dan een sporter.

                                Sevenof9 ik denk dat ik echt minder emoties voel bij de Olympische spelen dan andere mensen.

                                De enige emotie die ik heb bij de Olympische winterspelen is de bevalling van D 🤣 dat was nacht, niks op tv behalve dat. Dus toen hebben we om de tijd te doden schansspringen (?) gekeken 😏

                                  Is het een idee om deze discussie af te splitsen in een nieuw topic? Want deze is compleet anders dan de vraag in het openingsbericht en de titel.

                                  Zonnebloem eens. De strafmaat zal voor de meeste slachtoffers emotioneel gezien nooit hoog genoeg zijn. Begrijpelijk. Wat we wel kunnen doen is de kans op recidive verlagen. Zover ik weet is dat niet door zwaardere en langere straffen, maar door te investeren in psychische behandeling en rehabilitatie van daders. Mijn inziens ook zeer belangrijk.

                                  LilyMilie deels gebeurt dit natuurlijk al. Psychologische hulp wordt in nl vergoed en als iemand niet kan werken is er de ziektewet en wia, waarbij ook (financiële) hulp wordt geboden bij werk/ omscholen. Dit is uiteraard niet specifiek voor deze groep, maar daar kunnen slachtoffers wel gebruik van maken mocht het nodig zijn. Bij veroordeling wordt er zover ik weet ook bijna altijd een financiële schadevergoeding toegewezen. Daarnaast is er ook nog een speciaal schadefonds voor slachtoffers, waarbij ze bijv hun eigen risico van de zorgverzekering kunnen terugvragen.

                                        Trees de schadefons waar jij het over hebt is meer dan je zorgverzekering terug krijgen dat gaat tot 20k zo uit mijn hoofd, daar had ik destijds ook recht op gehad maar dat heb ik toen niet gedaan om bepaalde redenen. Dat geld word uitgekeerd vanuit de staat en dus belasting en mag je max 7 of 10 jaar na dato nog aanvragen.

                                            Zonnebloem dat laatste klopt niet altijd. Mijn beste vriendin heeft ruim 10000 euro gekregen, voor gebeurtenissen in haar jeugd. En we zijn nu allebei 43.

                                                Liekje81 dan zal dat vanuit een ander potje zijn geweest of een ander soort regeling? Ik heb namelijk een advocaat gehad in een bepaalde zaak die dat helemaal uitgelegd heeft. Ik weet trouwens niet of het per strafzaak verschilt en welk potje er dan aangesproken mag worden.

                                                Ontzettend knap van haar dat ze het doorgezet heeft, je moet alles toch weer oprakelen qua papieren en financiële uitgaven die destijds zijn gemaakt.

                                                    Trees Het gebeurd inderdaad deels al maar imo niet voldoende en niet volledig. Ik vind dat het slachtoffer veel meer gecompenseerd moet worden, en op meerdere vlakken (niet alleen financieel), en vollediger, en stabieler (constanter; levenslang; als het gaat om bijv zedendelicten) dan nu het geval is. Ook vind ik dat dit niet (deels) via verzekering moet gaan maar volledig via de overheid. Je moet het niet aanvragen, je krijgt het en je kan het afwijzen, stopzetten, aanzetten.

                                                    Voor de dader geld niet alleen gevangenisstraf, verplichte psychologische begeleiding en daarna is het klaar (of met enkele beperkingen zoals dat het een paar jaar op een lijst moet staan die sommige instanties kunnen raadplegen. Of een aantal jaar niet met een bepaalde doelgroep mag werken. Enz.)
                                                    Ik vind dat na vrijlating er consequenties blijven gelden op gebied van privacy, werk, woonplaats. Wil het verhuizen dan wordt het slachtoffer bericht, is het slachtoffer tegen de verhuizing dan moet een rechter daar naar kijken. Wil de dader een nieuwe baan dan moet hij vertellen dat hij veroordeelt is geweest. Dit omdat de veiligheid van de maatschappij boven zijn privacy gaat, ook de psychische veiligheid van de potentiele collega's, enz.

                                                    Dat een veroordeelde hulp krijgt bij het halen van diploma's, het inrichten van zijn/haar leven na de instelling, financiele ondersteuning krijgt totdat het zelf kan voorzien, en psychologische begeleiding (en toegang) krijgt tot jaren (of voor altijd) na de daad. Dat vind ik zeer goede zaak en vind ik van dat we dat moeten blijven doorzetten en moeten blijven verbeteren als dat nodig is. Ik heb daar ook niets over gezegd nog, ik heb het enkel gehad over meer rechtvaardigheid voor slachtoffers. Kijkend vanuit de positie van slachtoffers vind ik dat zij te weinig het focus zijn.

                                                        Zonnebloem vergoeding eigen risico was inderdaad een voorbeeld. M.n. ter illustratie dat medische/ psychologische behandeling dus ook echt volledig vergoed worden. Volgens mij ligt de verdere vergoeding vanuit het schadefonds tussen de 1.000 en 30.000 (ik dacht dat dit los was van gemaakte medische kosten, zoals eigen risico). Iig zo was het 20 jaar geleden. Verschilt inderdaad per strafzaak wat de schadevergoeding is en wat de dader kan/ moet betalen aan het slachtoffer. Nu liggen de vergoedingen waarschijnlijk hoger dan 20 jaar geleden.

                                                            @"CrazyCatLady"#p474209 Dit is geen onderbuikgevoel. Dit is geen populistisch gedoe. Dit is mijn realiteit.

                                                            Dit inderdaad.
                                                            Het afdoen als populistisch geneuzel is links elitaire arrogantie.
                                                            Om maar even op hetzelfde improductieve niveau terug te schieten.

                                                            Waarom we niet gewoon als mensen kunnen praten met elkaar, en elkaar kunnen proberen te begrijpen zonder elkaar te willen beledigen of te willen ondermijnen omdat de mening niet aanstaat. Vragen te stellen wetende dat je het antwoord toch niet gaat aannemen, maar enkel gaat zoeken naar de errors om je eigen kamp sterker te doen lijken. (ik doel niet op Trees, maar op Zonnebloem.)
                                                            En waarom? Wat is het doel?

                                                            Ik wil graag meer weten over waarom er bijv gekozen is voor reintergratie boven vergelding. Daar is vast wetenschappelijk onderzoek naar gedaan en ik wil dat best weten. Juist omdat het tegen mijn rechtvaardigheidsgevoel ingaat. Ik hoopte persoonlijk dat het gesprek meer die kant op zou gaan. Dat we allemaal een open houding hadden om te leren van elkaar.
                                                            Maar daar ligt de focus niet. De focus ligt op politiek, links vs populisme. En de voorwaarden om mee te mogen praten ligt op je status (je werkervaring of persoonlijke ervaring) Waarom zijn dat de regels? Ik ben het daar niet mee eens.

                                                            Als de meesten hier op deze manier willen praten met elkaar dan mag dat. Ik trek me alleen dan wel terug want ik ben niet geintereseert om zo te discusieren met elkaar.

                                                              LilyMilie Ik trek me alleen dan wel terug want ik ben niet geintereseert om zo te discusieren met elkaar.

                                                              Hier sluit ik me bij aan.
                                                              Ik ben op dit moment gewoon even niet in staat om nog inhoudelijk/feitelijk te reageren in dit gesprek, en heb verder ook geen behoefte aan iets wat voor mij persoonlijk ligt te gaan moeten verdedigen tegenover uitspraken als populistisch gepapegaai. Er zijn grenzen, en die is voor mij nu gewoon overschreden.

                                                                © 2021 Alles voor de Kids.

                                                                Privacy policy Reglement voor Deelname Mod richtlijnen Doneer