Bloem Ik vraag me eerlijk gezegd af of dit een seksverslaving is nu ik deze voorbeelden lees. Lijkt hem eerder in een verstoorde relatie te zitten en dat hij macht en controle wil hebben. En zijn eigen ding wil doen wat en wanneer hij dat maar wil. Op het gebied van sex maar ook met gamen, kinderen al dan niet verzorgen, contacten met anderen….

Oh ik lees dit nu pas maar ik vraag me dus hetzelfde af….

Bloem Ik vraag me eerlijk gezegd af of dit een seksverslaving is nu ik deze voorbeelden lees. Lijkt hem eerder in een verstoorde relatie te zitten en dat hij macht en controle wil hebben. En zijn eigen ding wil doen wat en wanneer hij dat maar wil. Op het gebied van sex maar ook met gamen, kinderen al dan niet verzorgen, contacten met anderen….

Dit is wat de psycholoog nav de telefonische intake heeft gezegd. 19 feb heeft hij zn eerste behandeling en vanuit die behandelingen zal er wel een officiële diagnose zijn/komen.

@Hopsatee ja dit is natuurlijk heel beknopt en het is er ook gewoon ingeslopen. Ik deed altijd alles omdat ik een stuk minder werk dan hij (20/28 uur). Maarja ik heb al vaker aangegeven dat ik meer hulp wil.

We gaan uiteindelijk ook relatietherapie doen hoor! dat sws. Maar eerst moet hij behandeld worden.

Tsja wat voor hulp bedoel je? proffesionele hulp nee alleen de POH. heb 19 feb weer een afspraak,.

    Softbasegaming Tsja wat voor hulp bedoel je? proffesionele hulp nee alleen de POH. heb 19 feb weer een afspraak,.

    Ja dat bedoel ik. Poh is een goed begin hoor, zeker in combinatie met relatietherapie straks. Fijn dat je de 19e weer mag!
    Ik merkte alleen op een gegeven moment dat ik poh niet diepgaand/hulpvaardig/kundig genoeg meer vond en heb uiteindelijk meer gehad aan psycholoog en daarna coach.

    Op zich begrijp ik wel als je minder werkt dat je wellicht wat meer thuis doet. Maar de momenten dat je wel samen bent is het natuurlijk wel van belang dat hij er ook is en zijn deel thuis doet en zeker natuurlijk met de kinderen. Ik merk zelf dat als er een periode is dat ik meer doe ik zelf ook vaak een aandeel heb van “ik doe het wel even, ik regel het wel” “heeft hij rust” of zelfs “kan ik beter” maar ik ben er tegenwoordig zeer scherp op dat ik bewust dat dus niet doe en vrij duidelijk grenzen geef of hem zelf laat dobberen als hij zegt “ja maar dat kan jij beter even doen” of “nee heb ik niet gelezen in Parro kun je even samenvatten” of “nee ik heb daar geen zin in dat doe ik niet” Ik merk wel dat die combinatie van hij die meer draaglast heeft overgenomen en ik die het meer laat liggen bij hem beter werkt. Niet makkelijk overigens want ja patronen enzo 😜

    Fijn dat hulp voor hem er dan nu aan komt.

    Kun je er zelf met familie over praten nu?

      Hopsatee maar ik ben er tegenwoordig zeer scherp op dat ik bewust dat dus niet doe en vrij duidelijk grenzen geef of hem zelf laat dobberen als hij zegt “ja maar dat kan jij beter even doen” of “nee heb ik niet gelezen in Parro kun je even samenvatten” of “nee ik heb daar geen zin in dat doe ik niet” Ik merk wel dat die combinatie van hij die meer draaglast heeft overgenomen en ik die het meer laat liggen bij hem beter werkt. Niet makkelijk overigens want ja patronen enzo 😜

      Herkenbaar. Het is toch zo’n verrekte handig als jij als moeder alles doet hè. 😜Hier is dat ook. Nu ik thuis zat al helemaal. Zo vanzelfsprekend zijn dan dingen. Ik geef ook bewust tegengas en dan komt het vaker tot conflicten. Maar dat is dan maar zo.

      @Softbasegaming Probeer je niet te focussen op een diagnose. Het is de vraag of die er wel komt. Of dat het ‘gewoon’ zit in patronen, het systeem, zijn en jouw karakter, etc etc. Ik kan me wat dat betreft erg vinden in wat @iMoeder en @Trees eerder hierover uitlegden. Is het echt dwangmatige zucht naar sex?
      Ik hoop dat de psycholoog heel goed kijkt naar wat er allemaal speelt. Zorg dat je zelf ook een keer of vaker wordt uitgenodigd door hem/haar. Mijn ervaring is dat het anders zeer eenzijdig wordt behandeld en ik vraag me oprecht af of dat in jullie geval genoeg zal brengen.
      Wat je hier zegt dat hij eerst behandeld moet worden dat zie ik anders. Beide dingen kunnen prima samen gaan. Het is juist beter om het integraal aan te pakken omdat je dan meteen aan de slag kunt met destructieve patronen en onderliggende waarden en visies.

      Ja ik kom ergens in de behandeling aanschuiven hoor!
      Waarom ik wil dat hij eerst behandeld word is omdat hij vroeger misbruikt is en ik denk dat een deel daar ook vandaan komt.

        Softbasegaming wat erg. Zo'n zwaar verleden werkt natuurlijk enorm door in hoe je relaties aangaat als volwassene. Als dit ik allemaal lees denk ik dat hij dat verleden nooit echt verwerkt heeft. Gamen kan dan dienen als ontsnappingsroute en het controle willen houden over alles een vorm van dingen beheersbaar proberen maken voor zichzelf.

        Het is al heel positief dat er gesprekken zijn opgestart, dat je bij de POH bent geweest en dat hij ook gepland staat voor een intake. Het zal een traject worden maar het is echt mogelijk om deze patronen te doorbreken. Dikke knuffel 🫂

        Softbasegaming Ja daar heb je zeker een punt. Goed dat je alert bent om er bij aan te schuiven.

        Softbasegaming Ja daar heb je zeker een punt. Goed dat je alert bent om er bij aan te schuiven.

        Zonnebloem ik eigenlijk ook... Dit los je niet op in drie dagen. Of drie weken, eerlijk gezegd. Het is een rotsituatie, en natuurlijk missen de kinderen hun vader. Maar er is nu nog niets bereikt. Hij heeft volgens mij nog geen punten waar hij aan werkt, naast de medicatie, geen 'hoe kan ik ervoor zorgen dat je mij weer kunt vertrouwen'. Ik hoop echt dat ik het mis heb en dat het nu goed gaat, maar ik vrees er wel voor. Je verdiend beter en meer dan maar op de oude voet verder modderen @Softbasegaming

        Zonnebloem Wow zo lang! Dat is toch helemaal niet nodig. Oke ik dacht een week ofzo, eigen referentie maar dat terzijde. Het leek mij dat zij juist even helder moest krijgen wat ze wilde, haar gevoelens op een rijtje hebben. Ze heeft een lijst met dingen die ze anders wil, daar kunnen ze dan nu toch langzaam aan gaan beginnen. Dan moet hij toch juist weer terug zijn? Ok therapie start nog niet maar daar hoef je toch niet op te wachten?

        Edit: @Softbasegaming Ik snap heel goed dat je kinderen hun vader missen maar dat moet natuurlijk niet de basis zijn. Jij moet een toekomst met hem zien en oud willen worden met hem. Je kinderen hierin voorop stellen lijkt mij persoonlijk geen goed voorbeeld voor hun. Zo horen relaties niet te zijn, bedenk je wel dat dat wel iets is wat je hun dan meegeeft voor later. Voor nu hoop ik van harte dat hij wil veranderen en beter zijn best gaat doen voor jullie. Succes en sterkte ♥️

          Meca helemaal eens met het 2e gedeelte!

          Maar een week vind ik persoonlijk ook wel erg kort, dan heb je net aan genoeg tijd gehad om al zijn achtergelate vieze sokken te wassen 😆
          Een week is prima als je al 100% zeker weet dat je verder wil met de relatie en het even een afkoelperiode na een ruzie is, maar wanneer er twijfels zijn over wel of niet doorgaan heb je ook het referentiekader nodig van hoe het écht is om alleen te zijn. Ga je hem oprecht missen, of is het lang niet zo erg om alleen te zijn als je dacht, misschien juist wel beter? Met een week zit je nog volledig in de relatie-modus en is het dan wel haalbaar om patronen écht te doorbreken?

          Vanuit mijn referentiekader: ik heb toen ik weg ging bij mijn ex na een week hem bijna gebeld om terug te komen, puur omdat ik bang was om alleen te zijn. De angst voor het onbekende was vele malen groter dan de realiteit van de relatie. Ik wist echt wel dat het niet goed zat, maar ik wist in ieder geval wél wat ik kon verwachten. In de hevigheid van de emoties wilde ik gewoon zekerheid.
          Maar door ook daadwerkelijk alleen te zijn en daarin kleine stappen te zetten die keer op keer aantoonden dat ik sterk genoeg was om het onbekende aan te kunnen, kon ik uiteindelijk wel de relatie van een afstandje bekijken en beslissen dat nóóit meer te willen. Maar daarvoor had ik wel echt de ruimte nodig om het te ervaren, en voorbij de emoties kunnen kijken..
          Nu heeft natuurlijk iedereen een ander tempo in het verwerken van die emoties, en heeft de een eerder duidelijkheid dan de ander, maar het lijkt me ook wel iets wat je niet wil overhaasten.

            Meca ik lees het net terug en merk dat ik het misschien wat hard heb opgeschreven, zo bedoel ik het niet.😊

            persoonlijk zie ik dat zelf anders. Na een week is misschien de stres in je grote teen weg, maar absoluut niet uit je systeem. En na een week is niet opeens de verslaving onder controle en zijn de relatie-problemen ook niet -groot en deels- opgelost.
            Dat hij een paar maanden uit huis is betekend natuurlijk niet dat hij geen onderdeel van het gezin is of niet voor zijn kinderen hoeft te zorgen (wat hij geloof ik nooit echt heeft gedaan).
            Ik zat meer te denken richting 2 keer per week mee eten en de kinderen in ieder geval 1 a 2 keer van school halen en er dan tot en met het avondeten voor zorgen en daarna weer thuis brengen. En zich ondertussen focussen op zijn/hun herstel of ze nou bij elkaar blijven of niet.

              Volgens mij is een week prima zolang je maar ervoor zorgt dat er wél gewerkt wordt/ gaat worden aan de punten waar gewerkt aan moet worden. Ik spreek ook vanuit eigen ervaring, maar dan vanuit kind-perspectief.

              • Jules hebben hierop gereageerd.

                Jaa kijk we hebben zicht op hulp en daar hou ik me aan vast. En dat hij nu terug is betekend niet dat ik hem alsnog de deur uit kan zetten he!
                Laatst opperde iemand namelijk ook nog een vakantiehuis bv. Daar zit ik ook nog steeds over na te denken. En toen ik hem de deur uit gezet heb was dit hele feest al dik een week aan de gang.

                Maar ik wil ook dat hij de kans krijgt zich te bewijzen voor de therapie begint met hoe hij wilt veranderen juist zodat hij dit mee kan nemen.

                Het idee hem de deur uit te zetten was mijn boosheid kwijt te raken.