Pimpelmeesje Als ingewikkeld... 🤯 😆
Ik herinner met vooral het sociale aspect van school en dat ik dat erg complex vond. De spelletjes die gespeeld werden, de dynamieken onderling, het pesten, de 'de ene dag ben je mn bestie de volgende dag niet meer' vibe. Ik snapte er eigenlijk geen reet van. Waarom moet iedereen zo met elkaar om gaan?
Ik voelde me wel kwetsbaar, vaak wel op m'n hoede, denk ik achteraf. Bang voor sociale misstappen. Ik vind dat er toen (20 jaar terug) weinig aandacht was voor de sociale aspecten van school, vriendschappen, emoties etc. Geen idee hoe dat nu is...?
De laatste drie jaar had ik twee goede vriendinnen (nu nog mee bevriend) en dat voelde een stuk fijner. Ik hoefde niet meer zo nodig bij 'de grote groep' te horen, maar we hadden ons eigen groepje.
De lessen vond ik mwa. Niet heel interessant eigenlijk. Ik had een sterke prestatiedrang, leefde voor de negens en tienen en dat heeft me achteraf door die schooltijd heen geloodst, want van intrinsieke motivatie moest ik het echt niet hebben...
