Mamabeertje Dat deed ik bij mโn oudste als nieuwe moeder dus eerst ook. Uiteindelijk werd hij een stuk of 7 keer wakker op een nacht, sabbelde 5 minuten aan de borst en viel dan weer in slaap. Ik was kapot! Een oudere kennis van me die al ervaren moeder was toen, gaf me t advies om hem echt niet meer uit bed te halen. Wel er even heen, troosten, dan weer weg gaan, repeat totdat het stil is. Hij was een maand of 9 toen. Heb ik toen gedaan want ik was radeloos. Drie nachten krijsen, vierde nacht nog een beetje. Toen was het klaar, sliep hij zelf in en sliep door! Nooit meer een issue geweest. Ik had mijn rust weer en voor een kind zelf is een goeie nachtrust natuurlijk ook hartstikke belangrijk voor een goeie ontwikkeling. Zoโn baby overziet natuurlijk de gevolgen niet van al dat nachtbraken.
Later ging ik nog een keer een avond gezellig naar een vriendin. Die was gewend om baby in slaap te wiegen, en de baby dus ook. Alleen baby was ondertussen 11 maanden dus dat werd nogal zwaar. Echt serieus, de hele avond is ze bezig geweest om dat kindje in slaap te laten vallen. Wat een onrust! Zowel voor haarzelf als voor haar kindje! Daarna vertelde ze ook dat hij na dat hele circus in de avond, โs nachts ook nog vier keer wakker werd. Dat kan toch niet goed zijn voor een kind? Je bent zelf uitgeput en moe, maar denk dat een kind dat dan ook is, alleen die weet niet beter. Soort vicieuze cirkel. Vanaf toen was ik echt helemaal bekeerd naar het โlaten huilenโ kamp. Dus heb ik dat bij mโn andere twee kinderen ook gedaan. Zijn allemaal prima slapers nu.