• [verwijderd]

  • Bericht #3632
  • Bijgewerkt

Vulpen Heeft ze dan op de terugweg in de auto geslapen?

Bij R. was (en is) het altijd belangrijk op niet thuis te komen op een moment dat ze meteen naar bed moet. Of om de hele dag visite te hebben en dat die dan weggaan en zij dan meteen naar bed moet. Nu ze ouder wordt, wordt het wel makkelijker, maar we hebben bijvoorbeeld de verjaardagsvisite voor haar verjaardag vaak bewust rond 16 uur laten vertrekken, zodat ze nog tijd had om tot rust te komen en rustig te spelen met haar cadeautjes voordat we gingen avondeten. En dan na het avondeten gewoon via het normale ritme naar bed. Als we visite lieten blijven voor het eten raakte ze volledig overprikkeld en als dan ook haar bekende ritme weg is, trekt ze dat niet. Zelfde met leuke activiteiten buiten de deur. Zeker als ze meerdere dagen van huis is geweest heeft ze tijd thuis nodig om tot rust te komen en te acclimatiseren, beetje spelen met haar eigen speelgoed en dan avondeten en via haar vaste ritme naar bed.

Edit: en wat iMoeder zegt doen wij ook af en toe, maar regelmatig houden wij er met onze planning rekening mee, omdat het voor R. (en soms ook voor ons) emotioneel best heftig is, ook al is er eigenlijk niks aan de hand.

        • [verwijderd]

        • Bericht #3633
        • Bijgewerkt

        Vulpen heel herkenbaar, F heeft daar ook veel last van.
        Is ze al oud genoeg voor iets van kindermeditatie? Dat heeft hier wel wat geholpen. De app Insight Timer heeft fijne, met dingen als ademen als een brombeer en zwemmen met dolfijnen etc. Sinds ze die gebruikt lijkt ze meer aan te kunnen qua opvangen van prikkels.
        Sterkte in ieder geval!

          Vulpen ah gos ja, dat zijn ook veel indrukken als je zo klein bent.... 😊
          Mijn dochter had het niet zo erg als jij het omschrijft, maar was wel onrustig met slapen na zo veel indrukken. Wat bij haar wel hielp was voor het slapen gaan uitgebreid praten over wat ze allemaal gedaan had, wat ze het leukste, mooiste, spannendste grappigste, stomste, engst vond. En ze wilde dan vaak muziek van woezel en pip luisteren, dat was een über zoet cd’tje waar ze rustig van werd.

            [verwijderd] Zelfde met leuke activiteiten buiten de deur. Zeker als ze meerdere dagen van huis is geweest heeft ze tijd thuis nodig om tot rust te komen en te acclimatiseren,

            Dit ook inderdaad, is bij G. ook zo. En ze moet ook een paar dagen van te voren weten wat we gaan doen, ook al is het wat leuks. Ze houd niet van verrassingen. Kwamen we achter toen we als verrassing een keer naar de Efteling gingen. De eerste 3 uur was ze werkelijk waar niet te genieten...

                Vulpen heel herkenbaar, alleen dan is naar bed gaan hier juist de oplossing. Geborgenheid van zijn ledikant en ik die letterlijk het voortouw neem en daarmee voor hem een keuze maak. Hij valt dan ook direct in slaap. Daarvoor is het dan drama net als laatst. Het is dan niet huilen, maar echt gillen en blijven gillen. Niet meer weten wat hij nou eigenlijk wil etc.

                  iMoeder Ben er ondertussen achter dat niks ook helpt, dus ik poets zo snel mogelijk haar tanden en kleed haar om ipv dat ze dat zelf doet.

                  Ja dat is ook onze tactiek! Goed te horen dat ze niet de enige is.

                  [verwijderd] Heeft ze dan op de terugweg in de auto geslapen?

                  Ja, anders heeft ze er geen last van. Soms houden we er in de planning wel rekening mee maar er zijn natuurlijk ook nog andere factoren...

                      • [verwijderd]

                      • Bericht #3639

                      iMoeder Hier ook! Leuke dingen moeten ook niet als verrassing komen.

                        Ik ben een boek aan het lezen dat al een jaar in de kast staat maar ik durfde er niet zo goed aan te beginnen. Het is de thriller de kraamhulp van Esther Verhoef. Ik lees nooit thrillers!
                        nu op de helft en ik kan haast niet stoppen met lezen maar wil niet weten hoe het afloopt maar toch ook wel!!!😱

                          iMoeder
                          Nou ja, ik haalde ze dus uit bed en dan aan de borst. Totaal pedagogisch onverantwoord dus🙈

                          Bij de oudste weet ik niet meer hoe het ging, maar bij de middelste was het zo dat hij daar op een gegeven moment niet meer van in slaap viel, toen was hij al wel over het jaar. Toen pas kon ik hem zonder krijsen in bed zetten en dan er naast blijven tot hij sliep. En idd steeds iets verder weg.

                              Vulpen Haha ik heb dat zelf. Ik houd niet van verrassingen en ben het meest relaxed als ik ongeveer weet (hoeft niet helemaal vast te staan) wat de dag me brengt. Net als m’n peuter. OMG ik lijk een peuter 😂

                                  Hopsatee O ik heb dat ook hoor! Maar ik heb niet dat ik totaal overstuur ben als ik terugkom van een leuke dag 🙃

                                      Mamabeertje Hoezo zou dat pedagogisch onverantwoord zijn? Ik ben pedagoog en heb altijd geleerd dat het vooral belangrijk is om te doen wat werkt in je eigen gezin. Zolang het de ontwikkeling van je kinderen niet belemmert is er niks aan de hand 🙂

                                          Mamabeertje Dat deed ik bij m’n oudste als nieuwe moeder dus eerst ook. Uiteindelijk werd hij een stuk of 7 keer wakker op een nacht, sabbelde 5 minuten aan de borst en viel dan weer in slaap. Ik was kapot! Een oudere kennis van me die al ervaren moeder was toen, gaf me t advies om hem echt niet meer uit bed te halen. Wel er even heen, troosten, dan weer weg gaan, repeat totdat het stil is. Hij was een maand of 9 toen. Heb ik toen gedaan want ik was radeloos. Drie nachten krijsen, vierde nacht nog een beetje. Toen was het klaar, sliep hij zelf in en sliep door! Nooit meer een issue geweest. Ik had mijn rust weer en voor een kind zelf is een goeie nachtrust natuurlijk ook hartstikke belangrijk voor een goeie ontwikkeling. Zo’n baby overziet natuurlijk de gevolgen niet van al dat nachtbraken.

                                          Later ging ik nog een keer een avond gezellig naar een vriendin. Die was gewend om baby in slaap te wiegen, en de baby dus ook. Alleen baby was ondertussen 11 maanden dus dat werd nogal zwaar. Echt serieus, de hele avond is ze bezig geweest om dat kindje in slaap te laten vallen. Wat een onrust! Zowel voor haarzelf als voor haar kindje! Daarna vertelde ze ook dat hij na dat hele circus in de avond, ‘s nachts ook nog vier keer wakker werd. Dat kan toch niet goed zijn voor een kind? Je bent zelf uitgeput en moe, maar denk dat een kind dat dan ook is, alleen die weet niet beter. Soort vicieuze cirkel. Vanaf toen was ik echt helemaal bekeerd naar het ‘laten huilen’ kamp. Dus heb ik dat bij m’n andere twee kinderen ook gedaan. Zijn allemaal prima slapers nu.

                                            Sevenof9
                                            Ik bedoelde het meer met een knipoog. Vaak hoor/lees je dat je dat dus absoluut niet moet doen. Maar ik vind inderdaad ook als het voor jou werkt, dan is het goed.

                                            Mijn jongste is nu 8 maanden en daar ga ik ook de meeste nachten nog heen. Even voeden en dan slaapt hij weer verder. Soms 1x, soms 2x en dan soms slaapt hij weer een nachtje door. Ik denk dat het vanzelf wel goed komt.

                                              We gaan vandaag op vakantie, maar ik heb zo'n pokkenacht gehad dat ik liever thuis zou blijven...

                                                Straks de dames naar de camping brengen, ze blijven een week. Als ik dan weer thuis ben, ben ik even vrij van het geruzie en gemopper van hun op elkaar! 😁

                                                  © 2021 Alles voor de Kids.

                                                  Privacy policy Reglement voor Deelname Mod richtlijnen Doneer