Nescio Volgens mij is er ook een stappenplan wat wat meer afbouwt. Eerst naast het bed zitten, dan in een stoel wat verder van het bed af, dan bij de deur, dan in de gang. En daarna overstappen naar de eigenlijke methode van ze iedereen keer terug naar bed brengen zonder iets te zeggen.

Mijn dochter kon er overigens ook wat van. De eerste drie dagen wel tientallen keren terug in bed gelegd. Hoop gegil en gejank. We zaten omstebeurt op een stoel op de overloop. Daarna hebben we de deur dicht gedaan. Belangrijkste is om niet te gaan troosten en aandacht geven (=beloning van t gedrag), maar zonder praten en met weinig oogcontact steeds terug leggen.

    • [verwijderd]

    De gemiddelde leeftijd van mensen die mij aanspreken met "u" wordt steeds hoger. ๐Ÿค”๐Ÿ˜ญ

      [verwijderd] stom hรจ. Ik vind het al irritant dat de matroos van 17 dat stug blijft doen ๐Ÿ˜…

      iMoeder Ik bleef er inderdaad bij, maar dan nog was t roepen en tieren. De eerste stap van het stappenplan zijn we niet eens doorgekomen ๐Ÿ™ˆ

      • [verwijderd]

      Dahlia Ik wil context!

      • Dahlia hebben hierop gereageerd.

        Madeliefje06 hahaha ja helemaal goed!

        Mijn oudste maakt vaak zelf woorden, net zoals ik ๐Ÿ˜๐Ÿ˜ณ dus ik moest zo hard lachen. Wist wel wat die bedoelde maar alleen het shilk stukje klopt. Die migget slaat dus echt nergens op ๐Ÿคฃ

        We zijn weer terug van logeren. En precies zoals verwacht was oudste net totaal ontroostbaar. Altijd als we wat leuks hebben gedaan en 's avonds terug komen, wordt ze totaal overstuur en gedesoriรซnteerd wakker en blijft ze huilen huilen huilen tot ze weer in bed ligt. Meer kindjes die dat hebben? Jongste gelukkig (tot nu toe) niet, anders zou het helemaal heftig worden ๐Ÿ˜‰

          Huggybird Jaaa, twee nachtjes, heel veel gespeeld, naar dierentuin geweest en vandaag pannenkoek gegeten bij een heel leuk restaurant met oa springkussen voor kinderen. En het slapen in mijn oude bed was ook heel spannend โ˜บ๏ธ๐Ÿ˜

            Mamabeertje Koptelefoon op zetten? Ik vond het ook altijd moeilijk hoor. Maar vooral moeilijk, ik werd er niet boos van of zo. Kind stond in bed te janken en ik zat in de gang te janken. Op die manier zeg maar.

            Toch is het echt een kwestie van volhouden en NIET uit bed halen. En hoe ouder ze worden, hoe moeilijker het word, en hoe langer het duurt. (Tussen de 8-10 maanden vind ik zelf een goeie leeftijd.) Bij dochter hebben we de tweede keer dus op den duur de deur dicht gedaan (deurklink omhoog). Dan konden we tussendoor even naar beneden lopen...

              Vulpen Ja heeft mijn dochter ook. Maar dan vooral tijdens het pyama aan doen en tanden poetsen. Eigenlijk huilt ze dan aan 1 stuk door vanaf dat we uit de auto komen totdat ze slaapt. Gewoon pure vermoeidheid. Ben er ondertussen achter dat niks ook helpt, dus ik poets zo snel mogelijk haar tanden en kleed haar om ipv dat ze dat zelf doet. Het moet er gewoon uit en verder is er niks aan de hand. Nu ze wat ouder is kan ze dat zelf ook zo benoemen.

                • [verwijderd]

                • Bijgewerkt

                Vulpen Heeft ze dan op de terugweg in de auto geslapen?

                Bij R. was (en is) het altijd belangrijk op niet thuis te komen op een moment dat ze meteen naar bed moet. Of om de hele dag visite te hebben en dat die dan weggaan en zij dan meteen naar bed moet. Nu ze ouder wordt, wordt het wel makkelijker, maar we hebben bijvoorbeeld de verjaardagsvisite voor haar verjaardag vaak bewust rond 16 uur laten vertrekken, zodat ze nog tijd had om tot rust te komen en rustig te spelen met haar cadeautjes voordat we gingen avondeten. En dan na het avondeten gewoon via het normale ritme naar bed. Als we visite lieten blijven voor het eten raakte ze volledig overprikkeld en als dan ook haar bekende ritme weg is, trekt ze dat niet. Zelfde met leuke activiteiten buiten de deur. Zeker als ze meerdere dagen van huis is geweest heeft ze tijd thuis nodig om tot rust te komen en te acclimatiseren, beetje spelen met haar eigen speelgoed en dan avondeten en via haar vaste ritme naar bed.

                Edit: en wat iMoeder zegt doen wij ook af en toe, maar regelmatig houden wij er met onze planning rekening mee, omdat het voor R. (en soms ook voor ons) emotioneel best heftig is, ook al is er eigenlijk niks aan de hand.

                  • [verwijderd]

                  • Bijgewerkt

                  Vulpen heel herkenbaar, F heeft daar ook veel last van.
                  Is ze al oud genoeg voor iets van kindermeditatie? Dat heeft hier wel wat geholpen. De app Insight Timer heeft fijne, met dingen als ademen als een brombeer en zwemmen met dolfijnen etc. Sinds ze die gebruikt lijkt ze meer aan te kunnen qua opvangen van prikkels.
                  Sterkte in ieder geval!

                  Vulpen ah gos ja, dat zijn ook veel indrukken als je zo klein bent.... ๐Ÿ˜Š
                  Mijn dochter had het niet zo erg als jij het omschrijft, maar was wel onrustig met slapen na zo veel indrukken. Wat bij haar wel hielp was voor het slapen gaan uitgebreid praten over wat ze allemaal gedaan had, wat ze het leukste, mooiste, spannendste grappigste, stomste, engst vond. En ze wilde dan vaak muziek van woezel en pip luisteren, dat was een รผber zoet cdโ€™tje waar ze rustig van werd.

                  [verwijderd] Zelfde met leuke activiteiten buiten de deur. Zeker als ze meerdere dagen van huis is geweest heeft ze tijd thuis nodig om tot rust te komen en te acclimatiseren,

                  Dit ook inderdaad, is bij G. ook zo. En ze moet ook een paar dagen van te voren weten wat we gaan doen, ook al is het wat leuks. Ze houd niet van verrassingen. Kwamen we achter toen we als verrassing een keer naar de Efteling gingen. De eerste 3 uur was ze werkelijk waar niet te genieten...

                    Vulpen heel herkenbaar, alleen dan is naar bed gaan hier juist de oplossing. Geborgenheid van zijn ledikant en ik die letterlijk het voortouw neem en daarmee voor hem een keuze maak. Hij valt dan ook direct in slaap. Daarvoor is het dan drama net als laatst. Het is dan niet huilen, maar echt gillen en blijven gillen. Niet meer weten wat hij nou eigenlijk wil etc.