Trees Ik kan mij voorstellen dat dit niet altijd makkelijk is om de juiste mensen te vinden. Volgens mij woon je ook in een bejaardenflat toch? Ik kan mij voorstellen dat de gemiddelde buur ook niet helemaal bij je aansluit
Na het ironische is dat door het verjongingstraject er juist heel veel alleenstaande moeders wonen hier, die allemaal een vergelijkbare situatie hebben. Je zou zeggen dat daar enorm veel potentie in zit, want we kunnen geen van alle werken, dus een kopje thee na therapie is zo geregeld 🤷♀️
Maar ik voel de klik gewoon niet. Alles is zó oppervlakkig. Buurvrouw heeft een nieuwe hond. Zoon begint met een nieuwe studie. Ze zijn boos over de schoonmaakdienst van de flat. Iemand verkoopt een bloempot. En meer komt er gewoon níet uit, ook al kennen we elkaar al 10+ jaar. Het enige wat ons echt 'bindt' is dat onze ex-en assholes zijn, maar ik wil daar ook niet continu ik blijven hangen.
We houden een praatje als we elkaar tegen komen op straat, we volgen elkaar op social media, en dieper gaat het nooit.
Iedereen is te druk met hun eigen proces denk ik? Of zit in zo'n ander deel dat er geen balans mogelijk is?
Geen idee. Ik voel me gewoon zo'n buitenstaander, ook qua interesses. Ik hou niet van Snollebollekes, carnaval, Guus Meeuwis of B&B vol liefde. Ik wil ook geen half uur praten over de prijzen van de boodschappen of de verkeerssituatie rondom het winkelcentrum. Uiteindelijk draait het altijd naar hetzelfde: boos op de woningbouw/gemeente/overheid, klaagklaagklaag. Mensen zijn zo boos, het is klagen om het klagen en dan gaan ze bier drinken met slechte muziek 🤷♀️
Ik wil mensen waarbij ik gewoon kan zeggen "goh, ik wil binnenkort naar museum xyz, zin om samen te gaan?" Ik wil nieuwe dingen ontdekken, ik wil dingen uitproberen waar ik nooit aan gedacht had. Leuk, ik ga wel mee pottenbakken! Kanoën? Cool. Een expositie van middeleeuwse katten in kunst? Sign me up!
Het afgelopen jaar probeer ik daar meer mee te doen, ik ben naar een politieke theekamer geweest, een lezing over sterrenbeelden, een over fotografie in reclame.. gewoon random shit. Volgende maand ga ik een zang workshop doen. Maar dan klets je daar even een avondje met iemand, en sommige gesprekken zijn echt wel interessant of mooi, maar aan het einde van de avond ga je weer uit elkaar en dat was het. Ik vind het lastig om mensen te vinden die eenzelfde soort behoefte of nieuwsgierigheid hebben, om gewoon samen naar dat soort dingen te gaan, daar uitgebreid over na te praten, en een band mee op te bouwen.
De wereld heeft zo veel te bieden, en ik wil gewoon ontdekken, shit leren over de meest willekeurige dingen, puur om die behoefte naar kennis te bevredigen? Dat vind ik niet in de mensen om me heen, ik zit zo vastgeroest in mijn eigen bubbel.. Daarom heb ik bij dat werk traject ook bewust gekozen om wél in een groepstraject te gaan in plaats van de individuele begeleiding, omdat ik hoop dat ik daar ander soort mensen kan ontmoeten en ik wil gewoon open staan voor het onverwachte. En ik ben dus begonnen met dansles, misschien dat daar iets uit kan groeien.. ik blijf het proberen hoor 😉
Trees Het is veel meer gericht op wat lukt wel en hoe kan ik een zo waardevol leven leiden ondanks de beperkingen of uitdagingen die je hebt
Jaa, dat wil ik!! Ik ben het zo zat om continu mijn jeugd te blijven herkauwen. Ik heb het 20 jaar geleefd, en nu 20 jaar tot in den treure over praten? Ik kom nooit verder op die manier..
Ik weet dat ik waarschijnlijk nooit in staat zal zijn om alles te kunnen doen wat ik zou willen doen. Dat hóeft ook helemaal niet, maar ik wil wel íets!
Die post van jou laatst, over dat cv ombuigen, heeft me meer geholpen dan de afgelopen 2 jaar focus op faalangst met therapie. Want alles daar ligt op shit die ik niet kan, ik moest er even aan herinnerd worden dat er ook shit is die ik wél kan. Hallo zelfvertrouwen! Wat vervolgens in een sessie weer de grond in werd gestampt.. ja hallo, daarom zit ik daar toch niet?
Alle focus ligt op het negatieve. Ik kan dit niet, ik kan dat niet. Ik kom dit tekort. Ik mis dat. Mijn moeder mijn vader mijn ex. De achterneef van de goudvis van mijn buurman. Over energieslurpers gesproken zeg..
Ik ga het de aankomende tijd nog even verwerken. Er staan nu nog voor 3 maanden afspraken, misschien dat ik die nog wel afmaak om het goed af te ronden, het opstellen van zo'n signaleringsplan of weet ik het. Ik ga ook dat hersteldenken meenemen. Er moet iets veranderen in mijn behandelplan, en afhankelijk van wat ze kunnen bieden beslis ik verder denk ik?
