Hopsatee beetje veralgemeniserend maar ik ben best chagrijnig vandaag 😅 maar dit is wat ik vaak merk:
-Omdat ik stiller ben dan gemiddeld in gezelschap word ik vaak overgeslagen, terwijl mijn bijdragen bijna altijd constructief en doordacht zijn. Anderen die zomaar wat wauwelen (dat is vaak zo) worden sneller betrokken en om hun mening gevraagd, terwijl wat ze zeggen vaak een herhaling is.
-Mensen hebben over het algemeen geen interesse in conceptueel denken en alles wat verder gaat dan dat 'wat er is' wekt irritatie op. Als ik voel dat wat ik zeg je niet interesseert, ga ik ook geen verdere moeite erin steken om je te overtuigen. Maar ik zie vaak een situatie al van mijlenver aankomen.
-Mensen kunnen geen stiltes verdragen, dat vinden ze ongemakkelijk ofzo, en vullen die op met geneuzel dat nergens over gaat. Ik kan prima stil zijn en stil zijn in gezelschap getuigt van me comfortabel voelen bij iemand.
-Geen begrip voor het feit dat ik tijd alleen nodig heb of tijd nodig heb mijn gedachtes te ordenen en te formuleren. Mensen verwachten stante pede een bijdrage en willen vooral bevestigd worden.
Heel veralgemeniserend en ik weet ook niet of het te maken heeft met extraversie vs introversie (misschien meer met Intuitive vs Sensing?).
Ik kan ook behoorlijk extravert zijn, maar vooral op de werkvloer valt me dit op en soms stoor ik me eraan. Ik doe al heel erg mijn best niet op mijn 'vertrouwde modus' terug te vallen en juist wel elke keer mijn ideeën naar voren te brengen, maar wegblijven van diepgaandere discussies omdat het toch niemand interesseert/zelfs irritatie opwekt, stoort me behoorlijk.
Met mijn man botst het ook omdat hij op een andere manier informatie verwerkt als extravert en ik soms gek daarvan word, maar op het niveau van discussies enzo vinden we elkaar weer.
Ik voel dit echt niet altijd en heb gelukkig goede vrienden waar ik wel mee de diepte in kan gaan, en ook 1 op 1 met collega's.
