Trees Ik ben me lang niet altijd bewust van dat ik een paniekaanval heb. Ik ben in het verleden vaker ineens verdwenen omdat ik paniek had. Ooit zelfs weggerend uit een restaurant in Athene toen ik daar was voor een EU-bijeenkomst. Was ik ineens verdwaald om 22:00 in een pikdonkere vreemde stad.
Vorige week dinsdag voelde ik me totaal niet goed worden. Misselijk, hoofdpijn, benauwd, zweterig, en dus vooral een sterke drang om weg te rennen. Gelukkig ging ik niet rennen en kon ik nog uitbrengen "Ik moet gaan, sorry. We praten een andere keer verder, ik moet NU ECHT weg."
Toen op een razend tempo het gevangenisterrein af gelopen en in de auto zitten puffen met mijn ogen dicht en de deuren op slot en een jas over mijn hoofd tot het wegzakte.
Ik dacht dat ik iets met mijn bloeddruk had, maar het was een ouderwetse paniekaanval.
