LilyMilie Men wordt gelukkig(er) van regelmaat en ritme. Dat ik er ongelukkig van wordt is 1+1 = ik zit dus fout.
Tot anderhalf jaar geleden was ik juist dol op chaos. Ik heb het overigens nooit als iets fouts gezien. Het was juist leuk. Mijn dagen waren wel altijd volgepropt, maar dat was nooit gepland. Ik deed gewoon wat op dat moment in mij opkwam en dat was nu eenmaal veel. Ik vond plannen vreselijk saai. Mijn man die voor de vakantie ging uitzoeken wat je ergens kon doen, hoe we zouden rijden, waar je kan tanken (serieus?!?) etc. Of nog erger: als we zo laat vertrekken, dan zijn we zo laat daar en daar. Boring! Gewoon ergens een afslag nemen in Frankrijk en kijken waar je uitkomt (voor het kindertijdperk - bleek met baby een slecht plan te zijn). Ik ben ooit in Praag ipv de trein naar Amsterdam op het laatste moment overgestapt naar een internationale trein aan de andere kant van het perron (met een ticket Praag - Amsterdam). Het leek mij wel leuk om te kijken in welk land ik uitkwam. Ik zat dus op mijn eigen bedachte mystery ride en kwam uit in Rome. Hier hou ik van! Chaos geeft het gevoel dat je leeft en ook een enorme adrenaline kick!
En nu ben ik precies het tegenovergestelde. Ik was afgelopen maandag volledig van slag omdat er een afspraak verzet werd. Kon niet, paste niet in mijn hoofd, klopte gewoon niet. Volledig in de war. Man en ik waren pas onverwachts een zondag alleen. Ik roep we gaan naar de sauna, maar vervolgens kan ik in mijn hoofd die omslag naar een andere daginvulling niet maken. Dus we gingen niet. Het was verdorie mijn eigen idee! Ik ben nu boring in het kwadraat. Zo flexibel als een loden pijp. Echt vreselijk, maar ik raak zo in de war als iets anders gaat. Alsof ze mij vragen of ik even naar de maan wil vliegen op eigen kracht. Ik weet gewoon niet hoe? Dus nu is het structuur, plannen, week en dagprogrammaβs en alles opschrijven. Geen leuke spontane acties meer of gekke avonturen beleven. Gelukkig heb ik 40 jaar lang aan gekke verhalen verzameld. Ik kan nog wel even vooruit π.
Ik weet trouwens niet meer hoe we hier nu op komen π
. Wat was het punt ook al alweer?