LilyMilie jij bent echt goed bezig, ben trots op je!! 🥳
Ik herken het heel goed wat je zegt. Mijn manier is verkeerd, precies dat. Ik ga even opslaan wat je geschreven hebt, want het is héél erg herkenbaar..
Bij mij speelde mijn aanpassende kant ook een grote rol. Heel mijn leven op een bepaalde manier moeten zijn om de moeite waard te zijn, op een bepaalde manier moeten gedragen om niet afgewezen te worden, en dat begon zijn tol te eisen op een bepaald punt. Met 2 burn-outs en een kwartetje diagnoses als gevolg.
Alles wat op een of andere manier moest werd een paniekaanval, dat kon echt zo simpel zijn als ik moet naar de fietsenmaker terwijl ik diezelfde dag ook al een oudergesprek heb. Mijn belastbaarheid was nihil door het jarenlang op eieren lopen, en ook door het zelf opgelegde 'moeten' door al die patronen van vroeger. Ik was de héle dag (en dan overdrijf ik niet) mentaal bezig met hoe ik moest lopen, praten, kleden, gedragen, denken en er kon gewoon niks meer bij. Ik heb 5 jaar lang bijna niks kunnen doen zonder oxazepam vooraf of een paniekaanval achteraf over alles wat ik 'verkeerd gedaan had'.
De afgelopen jaren heb ik die patronen wel echt af kunnen breken en veel meer geleerd over wat ik wil, wat voor mij werkt en complete schijt gekregen (binnen het redelijke) aan wat moet voor de buitenwereld.
Ik doe wat goed is voor mij, het is mijn psyche, ik ben degene die moet dealen met de consequenties dus ik doe wat ik leuk vind en wat mij gelukkig maakt. Een soort Marie Kondo voor de mind. Structuur does not spark joy!!
Dus dan ben ik maar raar. Dan ben ik maar gek. Boeien, het is mijn leven. Iedereen mag die keuze zelf maken, dus ik ook.
Het idee van dingen moeten op een bepaalde tijd/moment herinnert me veel te veel aan de patronen van vroeger. Het triggert mijn faalangst want ik hou het toch niet vol, want ik wil het ook gewoon niet, ik vind het totaal oninteressant. Dus voor wie doe ik het dan? Voor de buitenwereld omdat het moet? Niemand is het waard om mijn psychische gezondheid voor op te offeren, ik heb kei hard gevochten om mijn leven terug te krijgen en daar ga ik nu lekker van genieten, in alle vrijheid om zelf te mogen bepalen wie ik ben, en mijn dagen in te delen zoals ik het wil. Vrijheid in mijn dagindeling is vrijheid in mijn hoofd.
