LilyMilie Ik eet gewoon altijd wat ik wil eten.
Als ik dit zou doen, dan word ik 200+ kilo. Jij kan ook zin hebben in groentes (echt onbegrijpelijk π). Ik zou op mijn verjaardag niet zo snel iets eten wat ik niet lekker vind. Geen idee of dit cultuurgebonden is. Is het niet ook gewoon smaak? Mijn smaakpapillen houden van vet, zoet en zout. Ik zat als kind al kokhalzend aan tafel als ik iets moest eten wat groen was. Ik lustte bijna niks. Het enige wat ik lustte waren doperwten met appelmoes. Mijn zus daarentegen vind het wel lekker. Inmiddels heb ik alles leren eten, maar het wordt pas echt lekker als ik de groentes camoufleer met bijv een vette romige zelfgemaakte saus van blauwe kaas of gebakken in een dikke laag olie of roomboter. Of een zelfgemaakte tomatensoep met flink veel pecorino en stokbrood met een dikke laag kruidenboter erin gedoopt of snijbieten met kookroom en parmezaan. Daar wordt het echter weer ongezond van π«.
Jij kan onderscheid maken tussen willen en verdienen. Ik wil altijd pizza, maar ik bewaar het tot bijv 1x per week of een verjaardag of een moment dat ik geen zin heb om te koken na een zware dag. Dan wordt het al automatisch meer verdienen. Je bewaart het lekkere eten voor een speciaal moment. Alhoewel ik ook pizza kan eten op een normale dag, omdat ik 1x per week iets ongezonds mag eten. Er hoeft geen aanleiding te zijn. Ik denk dat verdienen ook niet het juiste woord is. Ik mag van mijzelf af en toe iets eten wat ik heel lekker vind. Alleen niet dagelijks, want dan komt het niet goed.