@Marloes80 ik reageer niet zo actief in je topic omdat het soms erg dichtbij komt ivm overlijden dochter.
Maar desondanks wil ik je wel laten weten dat ik aan jullie denk, en je heel veel sterkte wens.
Heb je psychologische begeleiding voor jezelf en je kinderen? De kinderpsycholoog van mijn dochters doet ook hulp bieden in rouwverwerking maar ook in het proces ervoor als een van de ouders ongeneselijk ziek is.
De tip van Manu Keirse deel ik, wij hebben zo ongeveer alle boeken van hem hier in huis en ik ben ook nog eens naar een lezing van hem geweest. De emotie kn hij heel goed omschrijven wat voor ons heel helend is. En ook de verschillende fases rouw waar kinderen doorheen gaan in het ouder worden (bij elke levensfase wordt een stukje rouw opnieuw doorlopen). De moeite waard wanneer je eraan toe bent.
Mooi van de herinnering boxen ook, dat hebben de meiden hier ook en een grotere met dierbare spullen. Ook staat er een vitrine kastje in de woonkamer met spulletjes van dochter erin.. en een handgemaakt fotoboek. Die word vaak gepakt om lekker doorheen te bladeren. Ik heb er bewust voor gekozen die van oud naar jong te maken omdat het niet fijn voelde erdoorheen te bladeren van jong naar ouder naar overlijden... Dat is 5 jaar later nog steeds een goede keuze.
Een kind of je man verliezen is natuurlijk niet te vergelijken. De rouw en het verdriet zullen in de basis wel gelijk zijn. Mocht je er eens over willen praten dan weet je me te vinden.
Heel veel sterkte nogmaals, geniet van elkaar en het is dankbaar dat jullie tijd hebben om alles te regelen en afscheid te nemen van elkaar. Maar hopelijk is het voorlopig nog niet zo ver en kunnen jullie nu vooral de liefde als gezin met elkaar delen.
Hopelijk komt mijn berichtje niet vervelend / betweterig over.
