En ik ben bang!

Af en toe heb ik hier al genoemd dat de relatie hier niet lekker ging en dat ik twijfelde over uit elkaar gaan. Hoe zeker ik soms wellicht leek, zat er altijd die ontkenningsfase nog. Die dacht of hoopte dat het allemaal nog goed zou komen.

Vanmorgen had ik toen mijn begeleidster er was een paniekaanval. Voor mij is dat een heel ding, want mijn emoties, zeker verdriet, angst en boosheid, zitten altijd enorm vast en zie je (bijna) niet aan de buitenkant. Ook eerdere paniekaanvallen zijn van de buitenkant nooit echt zichtbaar geweest. Maar deze was dat wel.

De paniekaanval werd getriggerd doordat ik uit de ontkenning kom dat we er samen uit gaan komen.

Ik moet hem nog vertellen dat we uit elkaar gaan. Omdat komend weekend en het weekend erop in het teken staan van Sinterklaas en van de verjaardag van V, til ik het daar waarschijnlijk nog overheen. Maar mijn plan om het over alle feestdagen te gaan tillen, dat ga ik niet meer kunnen volhouden denk ik.

Ik ben bang. Ik heb geen idee hoe hij gaat reageren, hoe goed we een plan kunnen bedenken wat betreft de kinderen. Hoe alles überhaupt gaat lopen.
Mijn psycholoog noemde het de laatste keer al, wat ik zelf eigenlijk ook wel wist. Maar ik heb er nog nooit alleen voor gestaan en dat maakt het ook doodeng. En dan zijn er nog kinderen in het spel nu.

(Onderstaande haal ik later weer weg)
Vanuit mijn (onveilige) situatie bij mijn ouders, heb ik voor net geen 4 maanden in crisisopname gezeten op de volwassen open afdeling psychiatrie. Vanuit daar ben ik op groepen gaan wonen, want terug naar mijn ouders was geen optie en op mezelf ook nog niet.
Op de tweede groep waar ik heb gezeten, leerde ik mijn vriend kennen, waarna we vrij snel een relatie kregen.
Vanuit de groep zijn we gelijk samen op onszelf gegaan.

    Heftige situatie zo. Qua feestjes niet echt lekker maar om nu nog 4/5 weken niks te zeggen is ook moeilijk 🤔

    En jij kan het wel alleen hoor, vrouwenpower 💪

    Wat eng en stoer tegelijkertijd! Volgens mij weet je al heel zeker dat dit niet meer gaat werken, maar is het gewoon doodeng omdat het veel onzekerheid met zich meebrengt. De kans is heel groot dat je hier over een jaar op terug krijgt en dat je gewoon super trots op jezelf bent. Dat je je realiseert dat je het gewoon geflikt hebt in je eentje en jezelf afvraagt, waarom je nu zo bang was. Want jij kan dit gewoon. Het wordt moeilijk en kut, maar het wordt ook beter. Je hebt gewoon het lef om voor jezelf en de kinderen te kiezen. Hoe stoer is dat 💪

    Je kan het echt alleen. En weet je waarom? Omdat je half niet beseft hoeveel je momenteel al alleen doet.
    Het is doodeng, maar het gaat je echt lukken!

      Miek89 Dat denk ik ook. Als het even kan zou ik het wel proberen om het na alle feestdagen te vertellen. Maar ja, dat is nog lang natuurlijk. Tegelijkertijd heb je het al
      zolang volgehouden dus dat lukt nu misschien ook nog wel. Sterkte in elk geval.

      Dit is een hele spannende beslissing, maar ik denk ook dat jij dit kan! Je doet het eigenlijk al alleen maar nu met alle ergernissen er bij, die vallen straks weg, dat kan best lucht gaan geven.
      Sterkte en ik hoop dat hij er voor open staat om alles in het belang van de kinderen goed te regelen. 🍀

      Ach meis wat een sterke keuze! Wat knap dat jij dit durft.

      Je doet al zo veel alleen. Er zal een last van je afvallen als je geen rekening meer met hem moet houden. Je kan je eigen gang gaan.

      Je kunt dit.

      • [verwijderd]

      Wat dapper dat je deze beslissing hebt kunnen nemen, die stap heb je in ieder geval al. En de rest kan jij ook!
      Ik sluit me verder volledig aan bij @Trees, over een tijdje kijk je hier op terug en zie je dat je tot veel meer in staat bent dan je zelf had verwacht!

      Heftige tijd voor je, maar je redt het wel. Je hebt hier een hele groep vrouwen die je kunnen helpen en je kunnen steunen.

      Soturi Wat een moeilijke tijd is dat hè. Ik kan je wel vertellen dat voor mij de dagen voordat ik het ging vertellen echt het ergste waren. Daarna heerste bij mij de opluchting en werd het voor andere mensen moeilijk (ex, zijn moeder, zussen etc). Maar ik snap dat je je daar nu niet op kunt focussen. Dat kon ik destijds namelijk ook niet.

      Ik snap dus helemaal dat je het niet te lang voor je uit wil schuiven. Heel de feestdagen over is inderdaad wel erg lang om nog mooi weer te spelen.

        • [verwijderd]

        • Bijgewerkt

        iMoeder Ik kan je wel vertellen dat voor mij de dagen voordat ik het ging vertellen echt het ergste waren.

        Ik vond zelf de eerste week alleen zijn het moeilijkste, de enorme onzekerheid of ik het wel aan kon, moest ik niet alsnog mijn ex bellen om terug te komen, was het wel echt zo erg, en echt erger dan het alleen te moeten doen?
        Dus tipje @Soturi: ga jezelf op dat moment lekker verwennen. Het eerste wat ik gedaan heb was een nieuw dekbedovertrek kopen, eentje waar mijn ex nooit onder had geslapen en helemaal alleen van mij was. Eten koken wat mijn ex niet luste. Heel hard muziek draaien. Gewoon simpele dingen die de focus verschoven naar vrijheid in plaats van de angst. Iedere dag wordt het een stapje makkelijker, dus neem het per dag.
        En als het je even te veel wordt, je hebt mijn nummer dus je mag ook altijd appen!

        Wat een spannende situatie zo, maar ik sluit mij volledig aan bij de andere dames, jij kunt het! Niet alles gaat makkelijk zijn, maar jij gaat hier goed doorheen komen ♥️

        Wat een sterk en wijs besluit. Ik sluit me aan bij de anderen, jij gaat dit zo goed doen. Het zal zeker niet makkelijk zijn en je zal een nieuwe modus vivandi moeten vinden, maar ik twijfel er niet aan dat je dit gaat kunnen. Je doet het nu ook al alleen. Ik denk dat de angst voor het onbekende het grootst is, als je daar eenmaal doorheen bent zal je je bevrijd en lichter voelen ❤️

        Helemaal eens met de anderen @Soturi En het zal superkut zijn, maar uiteindelijk zul je merken dat het de juiste beslissing was. Sterkte.

        Wat een moeilijke maar ook dappere beslissing tegelijkertijd. Voor jezelf kiezen en je eigen geluk zeker wanneer er kinderen in het spel zijn is gewoon zwaar. Maar juist voor jullie kinderen is het belangrijk om voor je eigen geluk te kiezen. Heel veel sterkte.🤎

        Je hebt nu definitief voor jezelf besloten dat dit niet meer gaat. Dan moet je het inderdaad zo snel mogelijk gaan bespreken. Want echt, er is nooit een goed moment!! Ontzettend dapper dat je nu toch voor jezelf kiest. En ja, het is even eng, verdrietig en moeilijk in het begin, maar ook een opluchting! Want dan sta je aan het begin van een nieuw in te vullen leven zoals jij dat zelf wilt. Heel veel sterkte en ook mij kun je berichten als je ergens mee zit in dit proces. ❤️

        Ik heb niks nuttigs te zeggen, maar wil je toch een dikke knuffel geven en zeggen dat je hier altijd mag spuien ❤️

        Is er met je begeleider nu een soort plan van aanpak afgesproken? Of hoe zie je het voor je allemaal?

        • Soturi hebben hierop gereageerd.

          Ik wil je een knuffel geven @Soturi Ik vind je heel dapper overkomen en wens je veel sterkte!

          iMoeder We hebben nog niet echt een plan van aanpak. Ik denk dat we dat ergens deze week gaan doen, in ieder geval voor een deel.