Jules Zou het niet kunnen helpen om daar een keer in de klas over te praten? Onze oudste heeft een transgender kind op school (ze zei dat het een meisje is maar ik weet niet of ze bedoelt dat het nu een meisje is of dat het een jongen is die geboren is met een meisjeslichaam). Ze heeft daar een presentatie over gegeven voor de hele school, dat heeft volgens mij wel geholpen om het normaal te maken. Ik weet niet of het bij jouw dochter verder blijft bij jongenskleding dragen, maar als het echt serieus is kan het misschien wel helpen als de rest van de kinderen weet wat het inhoudt. Wel heel sneu dat ze niet uitgenodigd wordt voor feestjes.
De biechtstoel π
Jules en spelen met de jongens? Mijn oudste had in de kleuterklas een tijdje meer vriendjes dan vriendinnetjes. Ze voetbalde mee in de pauzes, etc. Dat is nu wel heel anders geworden. Ze is wel een meisje-meisje.
Om nu al iets te presenteren over transgenders zou ik op deze leeftijd wat vroeg vinden. De juf kan wel nadruk leggen op dat het ok is om anders te zijn, dat iedereen anders is, en dat iedereen erbij hoort...
[verwijderd]
Jules wil ze meisjes kleren dragen om erbij te horen? Of omdat ze het echt zelf wil?
[verwijderd] Ze heeft 1 rokje die ze nu af en toe thuis aan doet. Het is niet om erbij te horen. Ze is alleen 'bang' dat iedereen op school dan opmerkt dat ze ineens weer meisjes kleding aan heeft.
Maar het ligt vast niet alleen daar aan vermoed ik, maar zou leuk zijn wanneer ze ook een keer op een feestje mag komen.
[verwijderd]
Jules dat is zeker zo.
Heeft ze zelf al een feestje gegeven? Wij hanteren namelijk het terugvraag principe. Dat zullen meer ouders doen hoop ik?
[verwijderd] Ik hoop dat dat gaat helpen inderdaad, dat is in oktober in groep 2.
Mijn dochters zijn consequent vervelend bij het naar bed brengen. Vertragen, elkaar belemmeren, ruzie maken om niks, niet luisteren.... En dit gaat al weken,.zo niet maanden zo. Ik ben soms een uur bezig om ze in bed te krijgen en het is dan.echt niet vroeg.
Dus het werd net rood voor mn ogen. Ik heb gebulderd dat ze NU moeten stoppen en in bed moeten gaan liggen. Heb de oudste bij haar arm gepakt en op haar bed gezet. Toen was het huilen (zij huilt nogal snel als ze haar zin niet krijgt), ik ben weggegaan, mijn man heeft nog even met ze gepraat dat dit niet kan, etc.
Ik voel me hier nu rot over en baal echt dat ik boos moet worden tot ze eens luisteren...
[verwijderd]
- Bijgewerkt
Ansji ik heb model gestaan voor dit plaatje .
Zo herkenbaar. Op een bepaald moment ben ik er zo klaar mee. Mijn oudste zegt nu weleens βje hoeft niet boos te wordenβ. Mijn reactie: TREK VERDORIE GEWOON DIE SCHOENEN AAN EN ANDERS PLEUR IK ZE IN DE CONTAINER EN GA JE OP JE SOKKEN NAAR SCHOOL!!
Mijn jongste is dus een keer op
sokken naar school gegaan. Ze was benieuwd of mama het meende .
Nescio
Ik vind het knap dat je die rode waas pas na zo lang had. Mijn geduld is de laatste tijd echt 0,0
Daar voel ik me dan weer schuldig over
[verwijderd] Ik heb mijn jongste wel eens gewoon op zn sokken in de auto gezet en zn schoenen er achteraan gegooid
- Bijgewerkt
Yep! Schuldig aan al het bovenstaande.... ben er niet trots op maar ja....
[verwijderd] ik heb laatst mijn peuter op blote voeten naar de opvang laten gaan. Tsja, als jij weigert schoenen/sandalen aan te doen, dan niet hoor. Ik ben daar sochgends heel makkelijk in
En hij heeft stoer het hele eind op blote mee gelopen helaas
Ben echt blij om te lezen dat ik niet de enige ontaarde moeder ben . Bij de oudste viel t wel mee, maar de jongste
. Die luisterd pas als ik echt boos ben..
[verwijderd]
[verwijderd] Bij dit soort verhalen ben ik altijd benieuwd hoe je dat dan voor elkaar krijgt. Ik zou dat namelijk ook best willen doen, alleen ik denk dat ik mijn dochter dan met geen mogelijkheid op school krijg. Ik ben voor het op school komen toch van haar afhankelijk: ze zal zelf naar bhiten moeten lopen, moeten fietsen en naar de klad moeten lopen. Dat gaat ze gewoon weigeren, dat weet ik nou al. Dus hoe doen jullie dat?