De biechtstoel 🔒

Lief van jullie dames. Ik word echt heen en weer geslingerd. Het ene moment voel ik me zo rustig en blij, en denk ik: ik mis je niet eens...
Andere momenten sta ik weer op instorten en komt er niets uit mijn handen. Het voelt zo raar om "vrij" te zijn na al die jaren van rekening houden met hem. Dat ik niet meer weet wat ik moet doen.

Wat wel duidelijk is, is dat als we weer bij elkaar willen komen er heel veel moet veranderen. Vanuit zijn kant. En ik weet niet of dat gaat komen... Hij wil wel, denk ik. Maar ik weet niet of hij kán veranderen.
En ik weet niet of ik daar mee kan leven. Nu in ieder geval niet.

[verwijderd] Ik begrijp dat je niet op deze vragen wil of kan antwoorden, maar stel ze toch: Wat mis je nu in je relatie? Wat zou je man moeten veranderen?

Ik vraag dit omdat ik me erg in jouw woorden herken. Pakweg 3, 4 jaar geleden had ik dit zelf kunnen schrijven. En ongetwijfeld dacht mijn man hetzelfde over mij. Er was veel miscommunicatie, wanbegrip, een koude sfeer, etc.

Er is veel veranderd in de tussentijd. Niet mijn man, ik wel. Il heb gemerkt dat ik bepaalde situaties veel te groot maakte, uit een soort beschermingsmechanisme. Nu ik dit heb losgelaten voel ik de warmte, waardering en liefde, waarnaar ik zo op zoek was. Dit klinkt nu heel makkelijk gezegd, dat is het natuurlijk niet. Ik heb een lange weg afgelegd en ook nog wel wat te gaan. Maar ik ben daardoor dichter bij mijn man gekomen, begrijp hem nu echt beter en betrek zijn reacties niet meer meteen op mij.

Waarom ik dit deel? Ik wilde het gewoon meegeven...

Ik vind de buurvrouw veel gezelliger dan gedacht. Te veel afgegaan op haar uiterlijk (ouderwets) en verhalen

Pas is ze hier wezen koffie drinken en net heb ik bakje aardbeien gebracht en uitgenodigd om vrijdag te komen als ik mn verjaardag hou. Als haar man niet mee kan savonds komt ze overdag en wil ze later een keer afspreken zodat de mannen elkaar ook kunnen leren kennen
En nu vind ik het jammer dat ze er maar tijdelijk wonen (dat tijdelijk kan 2 maanden maar ook 2 jaar zijn)

Ik ga op conferentie

Vulpen waar ga je heen?

Mijn biecht...ik moet nu eigenlijk werken, maar zit toch hier...

Tantetil Pb!

Ik heb net (bij een ander topic) 3x een reactie getypt en uiteindelijk toch niet geplaatst.

Ik ben niet alleen in het echte leven onzeker maar ook digitaal

Sneeuwvlok dit is zo herkenbaar!

Sneeuwvlok herkenbaar! Soms druk ik maar snel op versturen.

[verwijderd]
Erg hè?
Op een gegeven moment kom je tot de realisatie dat je kind echt groot wordt en het niet lang meer zal duren voor ze op eigen benen staan.
Ik had het laatst zelf ook met mijn oudste, ze was een bikini aan het passen en toen kwam het even binnen dat ze echt al groot wordt.. dat haar lijf toch al echt een hele tijd laat zien dat het volwassen wil worden.. maar op de één of andere manier kwam het toen pas echt binnen..

Cactusje heel confronterend ja.. ze is in zoveel dingen nog zo jong, nog helemaal niet klaar voor de grote wereld. Maar de vraag is meer of zij er nog niet klaar voor is, of ik om haar los te laten

Maandag terug gekomen van vakantie, maar heb het idee dat ik nog wel een paar dagen vrij kan gebruiken. Ben ontzettend moe!

[verwijderd] herkenbaar! Oudste zit volgend jaar al in groep 8, gewoon nog maar 1 jaar basisschool! Waar blijft de tijd!

Snoopy1979 echt he? Ik ben nu ergens stiekem blij dat ze in groep 4 bleef zitten, scheelt toch een jaartje

[verwijderd] haha snap ik! Hier is ze 12,5 als ze naar de middelbare school gaat dus ook niet al te jong gelukkig (ze heeft 2,5 jaar gekleuterd).

Hier gaat de oudste komend schooljaar naar de middelbare school...en dan is hij nog maar 11, wordt in oktober pas 12. En de jongste gaat alweer naar groep 7.. het gaat mij echt veel te snel zo

Snoopy1979 dat is inderdaad een mooie leeftijd! M is een vroege leerling, dus als ze dat extra jaartje groep 4 niet had gedaan was ze ook 11 geweest in de eerste weken brugklas.
Maar ze is in heel haar doen en laten ook nog echt jong, verzameld nog steeds knuffels, en speelt echt veel. Ook is ze klein voor haar leeftijd en haar lichaam is echt nog kind.
De jongste daarintegen moet ik ergens het aankomende jaar gaan vastbinden, die is 9 going on 13 zeg maar

Ik wacht al anderhalve dag op bericht en hoe langer het duurt, hoe zenuwachtiger ik word. Geen nieuws is goed nieuws?? Ik wil het gewoon weten!