Mijn man is een week weggeweest om familie te zien. Wij konden niet mee omdat het gewoon school is.
Biecht: ik vond de rust eigenlijk wel lekker 😬 . Ik ben introvert en moet echt ontladen na een drukke dag op kantoor, dat doe ik door even alleen te zijn. Nu kon dat zonder dat ik een plekje moest opzoeken of een moment creëren. De kinderen waren er natuurlijk wel maar ik zette bijv even een podcast op tijdens het koken en de avonden waren lekker rustig.
Man is zelf extravert, neemt veel ruimte in, praat veel. Hij geeft energie, maar het kost mij ook energie om hem de hele tijd te volgen. Ik doe dat dus bewust ook niet de hele tijd. Hij is ook iemand die heel graag thuis is, ik heb echt mijn eigen activiteiten nodig. Hij werkt ook het liefst thuis, toen we na corona weer 2 dagen naar kantoor mochten stond ik nog net niet te trappelen.
Hoe ouder ik word, hoe meer ik merk dat mijn persoonlijkheid zich vormt en ik geen zin meer heb me aan te passen (man vraagt dit trouwens ook niet van mij, integendeel). Ik ben iemand die gemaakt is voor een lat-relatie, denk ik. En man is iemand die gemaakt is om veel samen te zijn. Is dit herkenbaar, en hoe dealen jullie met zulke verschillen?
