LilyMilie Ik heb gisteren de hele discussie gemist en nu alleen bij gelezen. Hoe het leest zijn er ook stukjes weg. Maar goed dat is even allemaal besides the point.
Wat ik wilde zeggen. Uiteraard is je zoon en al je kinderen het belangrijkste. Daar ben je moeder voor. Ik zou je alleen willen mee geven dat er een reden is dat je in het vliegtuig eerst je eigen zuurstof op moet doen en dan pas die van je kinderen, als het mis gaat. Zorgen doe je voor je kinderen, maar voor jezelf zorgen is ook zorgen voor je kinderen. Want als jij instort of je man of jullie allebei, dan is het al helemaal ellende voor de kinderen. Dus hoe moeilijk ook, zoek de hulp en accepteer de hulp. En neem op dit moment, nu je hoog in je emoties en slaaptekort zit, geen life altering decisions zoals uit elkaar gaan. Want daar zie je het nu even niet helder genoeg voor. En dat is ook super zwaar en kan ik niemand aanraden.
Ik ga er verder niet over uitwijden want dat is denk al genoeg gedaan en er is al vanalles gezegd wat ik lees. Ik hoop in elk geval dat je toch iets kunt verzinnen samen om het enigszins dragelijk te maken nu. En natuurlijk snapt iedereen de emotie wel. Denk dat dooddoeners als het is wat het is, en this too shall pass. Alles is wat je kunt zeggen nu.
