iMoeder het wordt hier wel iets beter dan toen ik jong was. Midi heeft vorige week een techniekles gehad en toen bleek hij uitleg te kunnen geven over skeletbouw. Ik had geen idee dat hij iets wist over skeletbouw trouwens. Maar maxi moest toen een muurkrant maken over orkanen en daar hoorde ook ergens wat geknutsel bij. En dat zorgde alleen maar voor frustratie, terwijl hij het wel allemaal had uitgezocht.
Het interessante is dat mijn kinderen, alledrie, verzot zijn op kunst. Je kunt mijn kinderen extreem gelukkig maken met informatie over perspectief, verschillende stijlen, de geschiedenis van de kunstenaar. We hebben hier ooit een woedeaanval gehad omdat midi naar het Kröller Müller Museum was geweest en maxi naar de Julianatoren als schoolreis. Maxi was zo ontzettend boos, dat was echt eng. Maar het gaat dan, zoals bij mijn kinderen altijd, om context. Een schilderij op zich is niet interessant, maar de context wel. En dat is iets waar musea beter in zijn geworden de laatste jaren.
Het is iets wat ik herken van mezelf omtrent literatuurles. Ik kan niet stampen, ik moet context weten, dan kan ik het leren. Mijn man weet feitjes, die kan alle hoofdsteden van de wereld opnoemen. Ik weet nauwelijks mijn eigen plaats aan te wijzen op de kaart.
Maar ik ben het compleet met je eens dat er veel meer ruimte mag komen voor techniek en wetenschap. Zowel praktisch als theoretisch. Ik denk dat het komt omdat het beleid wordt gemaakt door alfa's en nauwelijks door beta's.
