Nou, I is vorige week de hele week niet naar school geweest, buikpijn. Ik had zelf het idee dat het stressgerelateerd was, verder geen klachten en in het weekend was er niks aan de hand.
Vanmorgen weer compleet in tranen. Mijn puber met super-zelfvertrouwen compleet schijt aan de mening van anderen tot aan het arrogante toe is in een week tijd veranderd in een zielig hoopje mens, en ik weet niet waarom 😥
Vanuit mijn eerste indruk lijkt de omschakeling vanuit de lockdown even niet meer te gaan. Het is te druk in de klas, en iedere keer moeten switchen van de rust thuis naar de hoeveelheid prikkels op school is niet meer te doen.
We gaan het uitzoeken..
Ondertussen appt H, die kreeg vanuit het niets een paniekaanval op de fiets. Die heb ik door ademhalingsoefeningen kunnen loodsen en nu gaat het beter, maar er moet natuurlijk ook gekeken worden naar waar dat vandaan kwam.
Half 9 op een maandagochtend en ik heb al 2 pubers die er compleet doorheen zitten 😥
