iMoeder Het is misschien simpel maar het maakt het niet minder waar. Ook is het in mijn ogen niet onmogelijk, de overheid kan heel hard investeren. Andere plannen schrappen, en inzetten op de zorg. Als het maar wil.
Als je nu de zorg zo aantrekkelijk maakt dat scholieren en studenten nu de zorg in willen heb je over een jaar de eerste verzorgers aan het bed en over 3 a 4 jaar de eerste verpleegkundigen zelfstandig werkzaam.
Los je alle problemen op, nee, niet direct althans, maar als je blijft pompen dan kan het binnen relatief korte tijd wel heel veel verbeteren.
Men waarschuwt voor doemscenario's maar men doet vervolgens niet. Wijst de vinger naar de buurman 'jij gaat te vaak naar de dokter' 'jij eist teveel onderzoek voor je kind' 'jullie willen teveel bevolkingsonderzoeken'.
Schrappen kan niet, we zitten al aan het minimum. Een jaar wachten op een MRI, een 9 maanden wachten op buisjes voor je kind (hier in FR), 3 maanden wachten op een crisisplek in de ggz.
Niet alle problemen worden veroorzaakt omdat men onnodig zorg eist. Ik denk persoonlijk dat dat een kleine groep is welke, als je die aanpakt, niet veel verschil gaan maken in wachtlijsten en zorgkosten. (correct me if i'm wrong 🙂 ik ben erg benieuwd of er cijfers zijn hierover )
Het volk wantrouwt de politiek want de politiek doet ons geloven dat we niets meer kunnen, meer moeten bezuinigen maar wel verwend zijn tot op het bot. Die boodschap werkte 15 jaar geleden misschien nog, maar nu zie je aan het stemgedrag dat men niet meer kan. Men is onzeker, boos en wantrouwend. Men wil bestaanszekerheid en onder bestaanszekerheid valt betrouwbare zorg met redelijke wachttijden en eigen bijdrage.
Wil je dat men stopt met extreem rechts stemmen; geef ze wat ze willen in de kern : bestaanszekerheid. Pomp geld in de zorg, in sociale voorzieningen. Verhoog de belasting op multinationals en miljonairs/miljardairs (giga belasting op privé jets, boten, 3e huizen, 5e auto's, weetikveel), speel het via de EU, maak het EU breed, weetikveel.. doe iets (niet jij he, maar overheid) ipv miepen dat we eraan gaan en dat het onze eigen schuld is want we willen teveel behandelingen.
Er zijn meer mogelijkheden dan bezuinigingen. Meer geld halen (belasten daar waar het geld zit) en/of het geld anders verdelen, zijn zo 2 mogelijke oplossingen die bij mij opkomen.
Maar men blijft liever vasthouden aan het systeem dat ons de shit in duwt. Het is recht vooruit terug 1933 in.
