[verwijderd] echt? Ik heb geleerd dat je vreemden altijd met u aanspreekt. Ik noem vreemden die jonger zijn dan ik ook u.
En misschien leek die persoon wel ouder dan hij/zij was en is het dus eigenlijk een jonger kind dat je u noemt.
Maar mss ben ik er makkelijker in omdat ik er altijd al ouder uit zie en ik op mn werk de hele dag met u aangesproken word 🤔

    • [verwijderd]

    iMoeder Net of ze dat niet meer meekrijgen thuis.

    Dat is het vaak ook wel hoor.
    Ik moet zeggen dat het met mijn stagiaires wel meevalt, msar als ik zo eens bij de 4 jarigen kijk. Weinig kids om me heen die geleerd worden om u te zeggen.
    Overigens zijn wij er net mee begonnen om het aan te leren.

      [verwijderd] Ik vind het naar (oudere) collega’s nog een twijfelgeval. Maar sommigen moet ik gewoon corrigeren dat ze klanten met u moeten aanspreken! Vind dat toch bijzonder hoor.

        • [verwijderd]

        Ik vind de u/jij discussie altijd best lastig.
        Waar het vroeger, toen ik klein was, heel normaal om u te zeggen. Nu merk ik dat mensen heel verontwaardigd kunnen zijn wanneer ze met u aangesproken worden. Of juist geïrriteerd wanneer ze niet met u worden aangesproken. Waardoor ik het soms niet weet hoe ik iemand moet aanspreken....🤔

        iMoeder Net of ze dat niet meer meekrijgen thuis.

        Hier krijgen de kinderen het idd niet vanuit huis mee. In my defense, wij spreken vooral dialect en daar komt u niet in voor. Wij zeggen tegen iedereen jij/ je. Als ik ergens kom waar gewoon Nederlands gesproken wordt zeg ik trouwens wel meestal u, soms vergeet ik het wel maar dat komt dus omdat we het hier gewoon niet kennen en dus niet gebruiken.

        iMoeder Ooh je bedoelde tegen klanten! Ik dacht dat stagiaires tegen jou 'u' zouden moeten zetten, dat zou ik zelf heel gek vinden (heb nog nooit stagiaires gehad). Maar goed, ik werk op een lekker linkse universiteit, hier is het zelfs beleid om studenten met 'je' aan te spreken...

        • [verwijderd]

        • Bijgewerkt

        iMoeder , Hooyo-shimbir, [verwijderd] Pimpelmeesje

        Ik gebruik u alleen tegen oudere mensen die ik niet ken. Ook mijn eigen opa en oma sprak ik aan met je.

        Beleefd zijn kan op andere manieren dan het gebruiken van u vind ik. Ik leer mijn dochters om altijd te bedanken en asjeblieft te gebruiken. Ik vind het zelf geen probleem als iemand jonger dan ik mij met je aanspreekt. Ik heb bijvoorbeeld liever een kassière die me met je aanspreekt maar me wel aankijkt en asjeblieft en dank je wel gebruikt, dan een die u gebruikt maar verder je niet aankijkt ed.

          [verwijderd] helemaal mee eens. Ik gebruik vrijwel nooit u. Ja tegen echt heel oude mensen. Ik wil zelf ook niet met u aangesproken worden. Ik zeg tegen mn oma u maar mijn kinderen tegen mijn ouders niet. Past ook niet bij de manier waarop ze met elkaar omgaan vind ik.

          [verwijderd] dat zei ik ook in een discussie met ma omdat de kinderen geen u tegen ons zeggen. Ik heb liever "wil je alsjeblieft drinken voor me inschenken?" dan "u moet me drinken geven". U is niet per definitie gelijk ook netjes, dat ligt ook aan hoe ze de rest zeggen en hoe de houding is.
          Al leren we ze wel tegen de opa's en oma's u te zeggen 😉

            Ik zeg zelfs u tegen mijn eigen ouders, zo is dat bij ons thuis altijd geweest. Ik vraag ook: mag ik een kopje koffie zetten? als ik daar over de vloer ben. Of: mag ik wat water pakken? Wilt u ook iets te drinken? etc. Moest toen ik thuis woonde ook.

            Ik vind het op mijn beurt echt heel raar wanneer mensen zomaar de koelkast open trekken, je- en jij-en, of hun ouders met hun voornaam aanspreken. Ik weet dat het heel normaal is, maar als ik het zie en hoor komt het heel lomp over op mij.

              Manque grappig om te lezen. Wij leren hier thuis de meisjes u te zeggen tegen ons en alle volwassenen. Wat ik echt irritant vind is wanneer bv de leerkracht op school tegen ze zegt dat ze je en jij mogen zeggen. Daar ga ik met mijn opvoeding. En idd drinken mogen ze altijd pakken maar wel zo netjes even te vragen. Mama mag ik sap? Tuurlijk lief pak maar ... (en even vragen of de ander ook wat wil.)
              En ik vind in ons gezin dat het aanspreken met u geen afstand schept, maar wel een vorm van respect. Zeer mooi gebruik in de Nederlandse taal en dat vind ik een mooi stukje opvoeding.

                iMoeder Maar tegen cliënten vind ik het dan wel normaal (of klanten of gasten)

                Of je nou wel of niet pro-u bent, lijkt me niet dat het iets zegt over hoe oud je eruit ziet maar vooral over hoe die persoon opgevoed is.

                  Pimpelmeesje ja idd. Ik vind het in een winkel bv logisch dat ik met u wordt aangesproken. Dat vond ik 10 jaar geleden trouwens wel erg 'want dan was ik oud' 😂