Bloem ik deed het natuurlijk al wel, maar nog nooit zo strikt en zoveel als nu. Ik denk dat ik nu meer dan drie kwart skip en ik kies nu echt wat ik leuk vind. Anders zou ik alleen maar de moetjes doen en geen ruimte meer over hebben voor de leuke dingen. Ik heb nu bijv de verjaardagen van mijn schoonouders geskipt. Daar zou ik eerder wel heengaan vanuit sociale wenselijkheid.
Afgelopen twee weken van meerdere mensen een appje gehad met de vraag of ik binnenkort zin heb om wat af te spreken. Ik heb tegen iedereen nee gezegd en aangegeven dat ik nu al mijn energie nodig heb om te revalideren. Eerder had ik dan toch wat afgesproken voor over een paar weken. Persoonlijk tegen iemand nee zeggen is voor mij toch lastiger dan een uitnodiging voor een verjaardag bijv.
Vanmiddag komt mijn intervisiegroep op bezoek en ik heb gezegd dat ze welkom zijn vanaf 15 uur tot maximaal 15.45. Vroeger had ik gezegd. We doen het niet zo lang, bijv maximaal een uurtje met als gevolg dat het dan toch zo anderhalf uur werd. Morgenmiddag komen vrienden op bezoek en daar heb ik ook hele strikte tijden mee afgesproken. Welkom tussen 14-15.30 uur. Vroeger waren we nog samen even gaan eten etc. Dat vind ik nog steeds leuk, maar is gewoon teveel. Dit weekend hadden we nog 3 uitnodigingen voor feestjes staan en heb ik ook allemaal gecanceld. Mijn man gaat nog wel naar eentje namens ons. Drie feestjes in een weekend had ik in goede doen trouwens ook teveel gevonden.
Wat dat betreft heb ik daar nu echt wel een grote stap in gezet. Er zullen vast mensen hierdoor gaan afvallen en het niet leuk vinden als ik nee zeg tegen hun uitnodigingen, maar het is even niet anders. Ik heb geen zin meer om elke week een paar dagen ziek op de bank te liggen.
