Eigenlijk zou ik me hier helemaal niet over moeten verbazen, maar dat deed ik zojuist toch weer over de autisme van mijn neefje.
Hij woont bij mij in de buurt en vindt het heel leuk om de post te bezorgen (als in: de post uit mijn brievenbus halen en bij de deur persoonlijk afgeven). Ik had echter de afspraak gemaakt met hem dat ik dit liever niet wilde, omdat er al weleens post is kwijtgeraakt op deze manier.
Maar zojuist kwam hij weer aan de deur, ditmaal met een stapel folders. Dus ik vraag voorzichtig of hij ze uit mijn brievenbus heeft gehaald of dat hij daadwerkelijk een eigen folderwijk heeft.
En wat doet meneer... Hij is 10 minuten bezig geweest met het opnoemen van zijn folderwijk:
Die straat, en dan die straat, maar niet die, wel die, en dan die ook, en die huisnummers, maar dat nummer sla ik over, en dan om de bocht nog een huis... Etc etc etc
Heb het netjes aangehoord en hem veel succes gewenst met zijn nieuwe baantje π
Maar zo gek hoe je opeens weer stil staat bij zijn autisme door zoiets onbenulligs.