Toevallig werd dit douchen na de wedstrijd bij onze team-meeting ook besproken. Het werd gebracht als een verplichting/gewoonte, en ik ben wel blij dat een club dat zo brengt. Er waren een aantal ouders die zeiden ‘als mijn kind dat niet wil dan hoeft hij dat niet’ ‘waarom zou je kind dat niet willen?’ ‘Ik vind dat hij dit zelf moet kunnen kiezen’
Hoewel ik het er mee eens ben (mijn zoon hoeft ook echt niet gezamenlijk douchen als hij dat echt niet wil) heb ik ook het idee dat er een bepaalde angst/schaamte wordt aangeleerd aan deze generatie.
Toen ik een paar jaar geleden bij babyzwemles al die moeders zich in de grote kleedkamer zag omkleden moest ik ook even slikken. Schaamte, onwennigheid, ongemak, angst. Maar je went eraan, en inmiddels doe ik het zonder problemen en zonder het oordelen van anderen. En anderen zullen mij misschien wel (of niet) oordelen over mijn lichaam, maar zelfs dat weerhoud me er niet van om me gewoon af te drogen en om te kleden.
Ik zou het jammer vinden als een kind het wat ongemakkelijk, onbekend vind, misschien schaamte en angst voelt en dat hij/zij dan niet hoeft van z’n ouders. Ik stimuleer m’n kind dan om die grenzen over te gaan, om het te ervaren en om dan een oordeel te vellen. Waarschijnlijk komt hij erachter dat het helemaal niet erg is.
