[verwijderd] Ik vind het fijn om te lezen dat je jezelf zo bewust bent van het onderwerp en hoe het wringt. Het is ook een enorm dilemma. Je kunt het niet wegzetten als enkel 'botsende meningen', het strekt verder, gaat dieper, zit verweven in gemeenschappen, families, kernovertuigingen enz. En ik denk dat je dat heel inzichtelijk maakt door er op deze manier over te converseren. Ik vind het superfijn dat je dit gesprek voert op deze manier. En hoewel ik natuurlijk niks te maken heb met jouw opvoeding, word ik er heel blij van als ik je zie schrijven dat je haar niet 'corrigeert' op het moment dat ze (speels) zegt te gaan trouwen met haar vriendinnetje. Volgens mij zijn dat echt het soort dingen die in het leven van een kind het verschil maken. En het is ook zo waardevol dat je dat hier deelt, dat we kunnen zien dat het inderdaad niet zo zwart-wit is, dat je als (gelovig) individu zelf inhoud kunt geven aan de leefregels of aan de toepassing van bijbelteksten, dogma's etc. Uiteindelijk maak je hier zelf keuzes in. Je bent niet direct ondeugdelijk of een afvallige op het moment dat je kritisch kijkt naar wat je binnen de kerk gepresenteerd wordt.
Als kanttekening bij bovenstaande post wilde ik aanstippen dat de LHBTI-kwestie benoemen als dogmatisch onbelangrijke bijzaak, niet helemaal opgaat. Misschien is dat theologisch gezien het geval, maar in de praktijk niet. Zoals je ziet in bijvoorbeeld het artikel en de documentaire die ik hierboven deel, kan het juist enorme gevolgen hebben. Het gaat om de identiteit van mensen, hun liefdesrelatie, hun levensgeluk. Men staat binnen eenzelfde gemeenschap soms lijnrecht tegenover elkaar. Men laat zich soms ook zo tegenover elkaar plaatsen, doet dat niet altijd uit eigen beweging. Maar zoals jij laat zien, hoeft het niet zo rechtlijnig te zijn.
Ik begrijp absoluut dat het wringt, maar ik heb het idee dat de wet en de mensenrechten binnen de discussie onderbelicht worden. Ik krijg de indruk dat dit niet belangrijk is, weinig gewicht in de schaal legt, en dat het aan individuen en individuele kerken wordt overgelaten hoe men daarmee omgaat, terwijl dit een issue is dat kerkelijke gemeenschappen overstijgt en niet alleen 'aan de mensen zelf' is. Betekent niet dat ik geen oog heb voor de menselijke beleving hierin, maar dit is een kwestie die je in verschillende orden van grootte kunt bekijken.
