Even een toevoeging op mijn vorige post. Landen in de EU hebben met elkaar afgesproken dat ze een begrotingstekort van maximaal 3% mogen hebben. Italië heeft gewoon jarenlang een schaduwboekhouding gehad voor de EU. Ze hebben dus expres foutieve cijfers aangeleverd bij de EU, om het op papier te laten lijken dat ze daaraan voldeden, terwijl ze die 3% dik overschreden. Bovendien weigerden ze na vorige financiële maatregelen om hen te steunen ook al om te hervormen.
Stel, je hebt een vriend met een gat in zijn hand, die in financiële nood komt. Je leent hem geld om het actuele probleem te boven te komen. In plaats van te sparen en/of jou het geleende geld terug te betalen, gaat hij de jaren daarna lekker door met geld uitgeven als water en op te grote voet leven. Vervolgens heeft hij een tegenslag en zit hij weer in financiële nood. Hoe voel jij je dan als jij dat geld weer op mag hoesten? En als je hem dat geld leent, vind je dan dat je daar de voorwaarde aan mag verbinden dat hij zijn uitgavepatroon verandert en gaat sparen?
Italië vond dus dat wij dat geld gewoon op moesten hoesten uit "solidariteit", zonder daar ook maar enige voorwaarde aan te verbinden! Ik zeg dan dat zij zelf niet solidair waren toen ze tegen ons logen over hun begroting en toen ze weigerden te hervormen maar wel financiële steun van ons aannamen en dat ze wat mij betreft net zo goed hun eigen sorus hadden mogen oplossen. Dat doen we niet, want dat is dan weer slecht voor de EU, dus zou uiteindelijk ook slecht voor ons zijn, maar ik vind het niet meer dan terecht dat Nederland zijn poot stijfgehouden heeft. En ik neig steeds meer naar een nexit.