Wij zoeken weer tips!
case; een oudste die ooit in 2 weken toen hij 2 was zindelijk was, direct ook nachtzindelijk. Wij ouders zijn goed in zindelijk maken. Dachten wij.... (🤓🤓🤓)
Jongste: in maart (hij werd in juli 3) tijdens lockdown begonnen. Ruim 2,5 maand geen luier aan gehad in het kader van volhouden. Maar geen verbetering. Ja plassen op een gegeven moment wel maar alleen maar bij toeval. Uiteindelijk zo veel (lees bijna hele dag door) ongelukjes dat toen opvang weer begonnen zij ook aangaven dat het teveel was zonder verbetering. Ondertussen was hij ook heel gefrustreerd. Potje of wc is (nog steeds) krijsen en overstuur. Hij wil er pertinent niet op en zeker niet zelf aangeven. Hij is niet gevoelig voor beloning en vindt het ook niet vies. Erover praten wil hij zeker niet hij luistert dan niet eens. Heel soms zegt hij zelf ik moet plassen en dat is meestal op momenten als hij wil rekken (voor naar bed gaan voor het eten) dan zijn we blij en vrolijk en alles.
Ik heb zo het idee dat er een mega lading en negatieve associatie op wc gaan is gekomen en ik weet niet hoe we eruit moeten. Voor nu laten we het maar hij moet straks toch in juli zindelijk zijn en het voelt nu als iets wat nooit gaat lukken. Maar simpelweg volhouden werkt ook niet, want ik heb het idee dat we het veel erger maken. Hij is echt heel erg strong willed en doet dingen over het algemeen pas als HIJ dat besluit. En het is nogal een doorzetter.
Ik weet het niet zo goed. Luier af en elk uur op het potje zetten is elk uur een woede aanval krijsen etc en dat maakt het niet beter. Maar zelf zegt hij het ook niet.
Iemand nog tips wellicht?
