We hebben het onze kinderen verteld. Dat was heel moeilijk. Onze oudste, bijna 7, begreep meteen wat we vertelden, de jongste, 4 jaar, snapt het nog niet helemaal.
De oudste heeft een vriendinnetje waarvan de ouders al jaren in een vechtscheiding zitten. Slecht voorbeeld dus. Wij hebben echt expliciet uitgelegd dat papa en mama er SAMEN voor hen zijn, dat we veel van ze houden, dat papa en mama niet meer verliefd zijn, dat we geen ruzie hebben en dat we verjaardagen ed gewoon met zijn allen vieren, dat ze gewoon naar hun eigen school blijven gaan, dat ze even vaak bij papa als mama zijn. En natuurlijk dat mama een ander huis zoekt waar zij ieder hun eigen, nieuwe kamertje in krijgen.
Later op de dag gingen de meiden zelf verzinnen hoe hun nieuwe kamertjes eruit moeten gaan zien. De oudste heeft bij het naar bed gaan nog wel gezegd dat ze niet wil dat we uit elkaar gaan. Dat breekt mijn hart. 😢
Ik wil dit ook niet, maar sterk blijven is wel belangrijk naar de kinderen toe.
