Ik blijf maar in die achtbaan vol emoties zitten en vraag me iedere dag af hoe ik dit moet volhouden.
Zwijgend zijn we naar de groepsbezichtiging van een huurhuis gereden. Ik stond nr 8 van de 10, dus veel kans had ik niet. Er zijn er 5 komen opdagen en 2 hoger in positie hadden interesse aangegeven, dus dit huis word het niet.
Op de terugweg kon ik het niet laten om te vertellen dat dit allemaal heel pijnlijk voelt en nog wat emotioneel gebazel dat ik echt kwijt moest. Hij reageerde boos. Eigenlijk reageert hij al langer op deze manier op mij. Dus dan denk weer dat het maar goed is dat we uit elkaar gaan.
Mijn toekomst is ingestort, ik kan niet meer verder kijken. En buiten dit alles, hou ik nog van hem en dat voelt stom. Zo kan ik emotioneel niet vooruit. Het zou zoveel makkelijker zijn als mijn liefde voor hem gewoon zou stoppen. Dat hij al verder is dan ik en mijn emoties niet begrijpt, maakt het zo ontzettend moeilijk. Hij wil maar dat ik dit alles positief bekijk, dat ik vrolijk doe. Hoe dan!!!
Ik vond op internet een blog van een gescheiden vrouw die op dit moment erg herkenbaar is voor mij. Behalve dan de nieuwe co piloot, die is er als het goed is nog niet.
https://nieuwestap.nl/wil-je-scheiden-tips-goed-contact/
