iMoeder ik denk eerlijk gezegd dat we allemaal moet-regels hebben. Bijvoorbeeld, ik poets elke ochtend mijn tanden is al een regel. Geen regel waar je waarschijnlijk veel last van hebt, maar dan is de vraag stel dat je je tanden niet gepoetst hebt voordat je gaat werken, omdat je het vergeten bent en je stinkt een uur uit de wind, heb je daar last van? Of de regel ik moet slank zijn (of een bmi onder de 25) of er altijd verzorgd uitzien, goed mijn best doen op mijn werk, sexy eruit zien voor mijn partner, niet op klompen en joggingbroek en vieze kleren de deur uitgaan, elke dag een schone onderbroek aan, ik moet consequent zijn richting mijn kinderen, ik moet mijn oksels scheren etc. Of regels richting anderen, zoals een ander moet eerlijk zijn, oprecht zijn, een collega moet net zoals ik inzet tonen etc. Zodra een ander dat niet altijd is, kun je daar misschien wel last van hebben. Daarnaast is het onmogelijk om altijd aan je eigen regels te voldoen.
Ik denk dat je het opvat alsof het hele grote moet-regels zijn, maar het kunnen kleine regels zijn, voor jou vanzelfsprekende regels zijn. Het idee van de metafoor is ten eerste bewustwording van wat je regels überhaupt zijn en dat zijn er onbewust vaak veel meer dan je denkt is mijn ervaring. We doen dingen vaak omdat we het zo gewend zijn.
Daarna de vraag of deze regels ook aansluiten bij de waarden die je hebt en of ze echt je energie waard zijn. Mijn ervaring is eerlijk gezegd dat iedereen als je doorvraagt het ergens in zijn leven wel erkent. Je karakter omschrijven met woorden kan ook een regel zijn, bijv. Ik ben empathisch. Wat betekent dit voor je gedrag? Waarschijnlijk heb je hier ook gedragingen aan verbonden die verworden zijn tot een regel. Regels zijn overigens deels functioneel (begrijp mij niet verkeerd), maar het is echt heel interssant om iemand een dag lang al zijn regels te laten opschrijven. Het zijn er eigenlijk altijd meer dan je eerst dacht en er zitten in mijn ervaring vaak zaken tussen die interessant zijn om een keer te doorbreken.
