Vooroordelen

[verwijderd]

[verwijderd] ja en nee. Je hebt gelijk dat het er uiteindelijk om gaat hoe je handelt en het heeft inderdaad evolutionair een functie. De inhoud van mijn vooroordelen hebben echter geen enkele evolutionaire functie. Dit is grotendeels meegegeven in de opvoeding en overgenomen van de mensen om mij heen uit mijn jeugd. Het is totale onzin en het heeft geen enkele nut voor mijn overleving om te denken dat mensen met een andere etnische of religieuze achtergrond minderwaardig zouden zijn.

Misschien ben ik inderdaad wel te streng, maar ik wil mijn gedachtes niet bevuilen met onzin. Ik wil niet accepteren dat ik zulke gedachtes heb en vind dat ik hierin kritisch richting naar mijzelf moet zijn en mijzelf moet blijven uitdagen om deze automatische gedachtes te wijzigen.
Daarnaast bestaat er toch het risico dat je er onbewust naar handelt. Ik wil mijn kinderen iets anders meegeven dan wat ik heb meegekregen en daarin ben ik streng richting mijzelf. Gelijkwaardigheid, respect richting de ander enverdraagzaamheid zijn voor mij hele belangrijke waardes in mijn leven.

[verwijderd]

[verwijderd] Je hebt gelijk dat het er uiteindelijk om gaat hoe je handelt en het heeft inderdaad evolutionair een functie. De inhoud van mijn vooroordelen hebben echter geen enkele evolutionaire functie.

Maar ook dàt heeft een evolutionaire functie. Het levert evolutionair voordeel op als je je ouders gelooft en naar hen luistert. Anders zou je alles zelf moeten leren door trial and error en door het opdoen van ervaringen. Het is handig dat je kunt leren van je ouders/gemeenschap en dat er op die manier kennis van generatie op generatie wordt doorgegeven. Dus er zit wel degelijk evolutionair voordeel in het luisteren naar en geloven in je ouders.

Edit: dus de inhoud van wat jij geleerd hebt levert misschien geen evolutionair voordeel, maar het feit dat een mens dingen leert/overneemt van zijn ouders/gemeenschap wel. Ikzelf denk dat we ook genetisch voorgeprogrammeerd zijn om onze ouders/gemeenschap (tot op zekere hoogte) te geloven en ernaar te luisteren. Waaruit je ook kunt afleiden dat je het mensen niet heel erg kunt aanrekenen dat ze vooroordelen hebben. Wat je mensen wel kunt aanrekenen, is als ze vervolgens niet bereid zijn hun vooroordelen te toetsen aan de realiteit. Dus ik blijf echt vinden dat je te streng voor jezelf bent.

[verwijderd]

[verwijderd] Dus er zit wel degelijk evolutionair voordeel in het luisteren naar en geloven in je ouders.

Het gaat mij om de inhoud en niet het proces. Wat mijn ouders mij inhoudelijk hebben geleerd op sommige punten heeft geen enkel evolutionair voordeel en mag wat mij betreft minder aanwezig zijn in mijn brein. Als volwassene ben ik zelf verantwoordelijk voor wat ik denk en doe en ik zal nooit tegen mijzelf kunnen zeggen ‘ach je kan er niks aandoen dat je zo denkt, want dat is evolutie’.

[verwijderd]

[verwijderd] Sorry, ik heb mijn vorige post ge-edit, maar je was me net voor met deze reactie. Maar in de edit mijn reactie op deze post.

[verwijderd]

Ik lees nu je toevoeging. Volgens mij zeggen we grotendeels hetzelfde.

[verwijderd]

[verwijderd] Haha, loopt lekker door elkaar hier! 😖

[verwijderd]

[verwijderd] Maar uit jouw beginpost blijkt dat jij direct merkte dat de gedachte die oppopte een vooroordeel is en dat je er meteen afstand van nam. Waarin valt jou nog iets te verwijten dan? Je hebt als mens toch niet zoveel controle over je gedachten dat je kunt voorkomen dat allerlei random gedachten oppoppen?

[verwijderd]

[verwijderd] wat ik mijzelf verwijt is dat het wel mijn gedrag beïnvloed. Ik merkte bijv. gisteren na een kwartier dat ik veel bewuster van mijzelf werd met wat ik deed en zei. Niks dramatisch of beledigend, maar ik gedraag mij wel anders. Reactie van mijn man thuis: zij?? Dat zag ik niet aankomen, want het is zo leuk gezin.

Vervolgens leggen we op een rustige en neutrale manier aan de kinderen uit wat jehova’s zijn en waar ze voor staan. In onze eerste reacties schemert natuurlijk wel heel duidelijk een bepaalde mening door. Het lijkt bijna een soort automatische respons op een automatische gedachte, die je naar mijn idee kan ondervangen als deze gedachtes minder aanwezig zijn of minder snel naar boven komen. Afgezien van het feit dat ik het niet leuk vind dat ik dit überhaupt denk (waar natuurlijk ook allerlei gedachtes aan gekoppeld zijn, zoals ik wil niet zoals mijn familie worden etc.).

[verwijderd]

[verwijderd] Okee, dan snap ik je beter. Maar zoals je je naar haar gedroeg, dat zal toch niet zo blijven? Waarschijnlijk kan je, als je eenmaal aan het idee gewend bent, weer net zo spontaan doen als je eerst altijd tegen haar deed.

En wat betreft het gesprek met je dochters: ook dat vind ik begrijpelijk. Ik denk dat je voorop moet stellen dat er niet zoiets bestaat als een neutrale opvoeding. Waarbij er natuurlijk verschil is tussen je kinderen je overtuigingen meegeven en ze je vooroordelen meegeven. Ik kan me voorstellen dat de meeste mensen dat eerste wel wenselijk vinden en die tweede niet. Maar met het feit dat jullie wel gewoon respectvol over jehova's praten, terwijl jullie ook een bepaalde mening over hun overtuigingen en levenswijze hebben, geven jullie je dochters m.i. ook een heel waardevolle les mee.

Jessie80

[verwijderd] Reactie van mijn man thuis: zij?? Dat zag ik niet aankomen, want het is zo leuk gezin.

Hoe kwamen jullie op dit thema? Had je het ook verteld als ze had gezegd overtuigd atheïst te zijn? Overigens denk ik dat je het daarna heel mooi met je kinderen besproken hebt en dat het een goede aanleiding was, want eerlijk gezegd ga ik niet heel vaak er eens goed voor zitten om te vertellen over de verschillende religies en geloofsgemeenschappen.

Ik betrap mezelf ook vaak genoeg op vooroordelen. Ik probeer het vooral als leermoment te zien en te hopen dat de volgende keer als ik iemand tref uit hetzelfde "hokje" mijn initiële gedachte anders of er niet is.

[verwijderd]

[verwijderd] er is denk ik ook niet heel veel mis met hoe we er nu mee omgaan richting de kinderen. Ik ben echter wel nieuwsgierig hoe anderen dit ervaren en hoe zij ermee omgaan. Er is altijd ruimte voor verbetering en ik kan daarin wel van anderen leren. Mijn streven blijft toch om uiteindelijk zo min mogelijk last van vooroordelen te hebben.

[verwijderd]

Jessie80 Hoe kwamen jullie op dit thema? Had je het ook verteld als ze had gezegd overtuigd atheïst te zijn?

Weet ik niet of ik het dan gezegd had, maar zowel wel dan sowieso op een hele andere, minder verbaasde manier. Mijn vooroordeel bij jehova’s was toch een gesloten groep mensen, enkel omgaan met hun eigen mensen met een bepaalde kledingstijl. Zij passen totaal niet in het hokje wat ik ervan gemaakt heb in mijn hoofd. Ik was dus ook echt verbaasd 😬.

Honkeytonk

Ik heb ook vooroordelen. Gebaseerd op ervaring en meningen van anderen (familie / media). Maar schaam me er niet voor hoor. Ik ben me er bewust van en doe mijn best er niet naar te handelen.

Maar één van m'n beste vriendinnen is er zo eentje van zo een plaatje op Facebook 'dacht dat je een bitch was'.

Zolang je open blijft en je je vooroordeel kan aanpassen (dan wel persoonlijk, dan wel op grotere schaal) dan is het goed denk ik.

Zo heb ik een nare ervaring met jonge jongens van een bepaalde afkomst , in eerste instantie ben ik er bang voor en verafschuw ik ze over 1 kam. Maar er zitten ook jongens in mijn vriendengroep van die afkomst. Kan het vooroordeel uiteindelijk los zien zeg maar. En ik denk dat dat het belangrijkste is.

Dat je die moeder nu niet veroordeeld, maar van haar leert/gewoon koffie blijft drinken. Even je weg zoeken omdat je weet dat Jehova wat andere standpunten heeft misschien, maar daar kun je mee omgaan. Als iemand zeer streng anders is op bepaalde punten, is dat altijd even verbazend toch?

Noordeling

Die schaamte herken ik wel, k vind het ook stom dat ik ook soms gelijk en mening/gevoel bij mensen heb op basis van uiterlijk.

k Probeer vooral bewust te blijven van deze vooroordelen en er niet naar handelen.

Angel1980

Dit is vrij complex omdat we allemaal vooroordelen hebben, er zijn weinig mensen die neutraal door het leven gaan. Echter is een vooroordeel gebaseerd op een negatief onderdeel, de associatie is dus per definitie negatief. Ik zou niet te streng zijn voor jezelf. De gedachte en mogelijke gedragingen die daaruit volgen hebben nu eenmaal plaatsgevonden, je kon je er ook niet op voorbereiden. Wat vooral belangrijk is dat je nu de dialoog aangaat. Je bent je al zeer bewust en je intenties zijn oprecht.

Verder denk ik dat vooroordelen maar op een manier echt kunnen worden aangepakt en dat is door positieve ervaringen op te doen daar waar we een vooroordeel over hebben (contra-conditionering). En dat kan natuurlijk lang niet met alles en iedereen, maar dit zou wel een mooi experiment kunnen zijn.

Vulpen

Angel1980 Wat vooral belangrijk is dat je nu de dialoog aangaat. Je bent je al zeer bewust en je intenties zijn oprecht.

Maar wat nu als je vooroordelen bevestigd worden? Is het dan niet beter om daarover van tevoren een inschatting te maken en bepaalde onderwerpen gewoon te vermijden? (Zodat je dus wel iemand leert kennen en juist naar overeenkomsten zoekt, bedoel ik.)

[verwijderd]

Vulpen ik heb vooral last van de hele negatieve vooroordelen. Deze zijn ongelooflijk zwart-wit, geen enkele nuances. Ik denk dat het dan voor mij juist wel interessant is om de dialoog erover aan te gaan. De andere kant van het verhaal horen en de hoe en waarom. Kans dat ik mij er daarna nog steeds niet in kan vinden, maar hierdoor hopelijk wel beter begrijp waar de ander vandaan komt.

Noordeling

Ik heb bij mezelf t idee dat k ook vooroordelen heb vanwege m'n eigen onzekerheid. Makkelijk iemand (negatief) beoordelen zodat ik 'echt wel beter ben'
(Beetje overdreven geformuleerd misschien, maar k denk wel dat dat er deels achter zit)

iMoeder

Ik heb ook vooroordelen. Geen idee waar ze vandaan komen want ik heb een erg GroenLinksige ‘iedereen is gelijkwaardig’ opvoeding gehad. En toch ben ik meer op mijn hoede als er een donkere man ergens staat, dan wanneer dat een witte man zou zijn. Die laatsten zijn statisch gezien gevaarlijker voor mij als witte vrouw. Maar ja...

Ik denk dat iedereen vooroordelen heeft. Dat blijkt ook uit allerlei onderzoeken. Je krijgt ze mee gewoon door de maatschappij, media etc.

Nescio

Ik heb vooroordelen, maar de andere kant op. Ik word heel erg kwaad van het demoniseren van bepaalde groepen. Ik kan er ook niks mee, ik zie bijv nooit direct van welke afkomst iemand is en er is zoveel diversiteit dat mijn brein dan gewoon niet overgaat tot 'pas op, dat is een Marokkaan/Turk/Antilliaan' of wat dan ook. Ik schat situaties buiten in en bepaal dan of ik me onveilig moet voelen of niet. Een groepje jongens bij elkaar, een donkere straat, check. Of die jongens dan Arabisch, Frans, Nederlands of Pools spreken is van ondergeschikt belang.

En ik kom juist uit een heel rechtse bijna racistische omgeving. Ik heb die echt met geweld van me afgeschud als puber en ben helemaal de andere kant op gegaan. Ik heb nu vaak vooroordelen over mensen die hun hele leven in hetzelfde dorp wonen, nooit buitenkomen en alleen maar met dezelfde mensen optrekken. Ik heb vooroordelen over hun enge wereldbeeld en stel me voor dat ze enorm kleingeestig zijn. Dat is zeker niet altijd eerlijk en ik besef dat dit erg snobistisch klinkt, maar ik denk echt dat het door mijn achtergrond komt, een soort afschuw: zo wil ik nooit leven.

Volgende pagina »