Ik heb vooroordelen, maar de andere kant op. Ik word heel erg kwaad van het demoniseren van bepaalde groepen. Ik kan er ook niks mee, ik zie bijv nooit direct van welke afkomst iemand is en er is zoveel diversiteit dat mijn brein dan gewoon niet overgaat tot 'pas op, dat is een Marokkaan/Turk/Antilliaan' of wat dan ook. Ik schat situaties buiten in en bepaal dan of ik me onveilig moet voelen of niet. Een groepje jongens bij elkaar, een donkere straat, check. Of die jongens dan Arabisch, Frans, Nederlands of Pools spreken is van ondergeschikt belang.
En ik kom juist uit een heel rechtse bijna racistische omgeving. Ik heb die echt met geweld van me afgeschud als puber en ben helemaal de andere kant op gegaan. Ik heb nu vaak vooroordelen over mensen die hun hele leven in hetzelfde dorp wonen, nooit buitenkomen en alleen maar met dezelfde mensen optrekken. Ik heb vooroordelen over hun enge wereldbeeld en stel me voor dat ze enorm kleingeestig zijn. Dat is zeker niet altijd eerlijk en ik besef dat dit erg snobistisch klinkt, maar ik denk echt dat het door mijn achtergrond komt, een soort afschuw: zo wil ik nooit leven.
