Wat je wel hardop gezegd hebt.

Lovely83 heb je helemaal gelijk in. Zeker als het vaak gebeurt moet je daar strak in zijn en een duidelijke grens trekken. Zou tenminste zelf bij een hartstilstand of levensbedreigend iets wel de (eerste) hulp geven

Als ze geen huisarts was had ik zoon haar ook laten roepen omdat ze de dichtstbijzijnde volwassene was zodat ik even een hand extra had net zoontje helpen, hap bellen, bloed opruimen. Medische hulp had ik niet verwacht, wist niet dat ze de spullen thuis had. Maar als ze zelf met de lijm aankomt zeg ik geen nee

[verwijderd] wat erg!

Lovely83

Vind ik heel logisch.
Mijn moeder is huisarts (ondertussen gepensioneerd) en de ouders van onze vriendjes en vriendinnetjes destijds belde mijn moeder ook voor elk wissewasje. Mijn moeder gaf ook altijd aan dat ze even hun eigen huisarts moesten bellen wanneer ze het niet vertrouwden. Wanneer er iets was met een kind dat bij ons speelde hielp ze natuurlijk wel, net zo als ik dat ook zou doen en een ieder ander ook. Alleen kon zij haar extra kennis op medisch gebied inzetten. De praktijk was aan huis, dus zodoende heeft ze nog wel een vriendjes gehecht ed.
Mijn moeder was vroeger ook niet onze huisarts.
Moet wel zeg dat ik haar nu altijd eerst bel wanneer er iets is met één van ons.....

[verwijderd]

Tantetil Ja, daarna meteen al weer hoor.

Ik heb een groep hangjongeren aangesproken en gevraagd of hun muziek wat zachter kon of dat ze ergens anders wilden gaan zitten.
Een paar weken geleden had ik dat nooit gedurfd, maar ik heb uiteindelijk genoten van de stilte

[verwijderd] Wat goed van je

[verwijderd]

[verwijderd]
met SEH bedoel ik uiteraard 112 als het echt een noodgeval is.

Dat ze het 'hoe slecht het voorheen was' nu echt eens los moesten laten en kijken naar het nu en de toekomst 'de positieve verandering die al aanwezig is'.

Ik liep gisteravond langs een groepje sissende mannen. Toen ik daar niet op reageerde maar doorliep zei 1 man, met een kaal hoofd "nou dan niet jij met je dikke reet".
Ik heb me omgedraaid en ben naar hem toegelopen en heb gezegd "Nee, jij verdient de schoonheidsprijs met je kale kop en 3 hersencellen!"

Vond hij niet leuk.... ik ben snel doorgelopen

"Wat ONTZETTEND fijn dat jullie er MET ZIJN ALLEN even naar gekeken hebben. HEEL erg fijn en TOTAAL niet beschamend."

-ik, tegen 3 verpleegkundigen die uitgebreid mijn potje poep tegen het licht hielden en in discussie gingen over of het nu te weinig was of niet, terwijl de hele wachtruimte vol mensen ervan mee kon genieten.

Manque waaat?!

Manque nah ja!