Verdeling mentale last tussen partners

Ysabella O, maar we praten dan niet per se met elkaar hoor! We kunnen juist de hele avond stil zijn. Maar de nabijheid van de ander geeft tóch een fijn gevoel. Net als dat het leuk is om de ander plezier te zien hebben met zijn hobby. Wij zoeken ook wel heel erg de ruimte, m.n. mijn man. Maar toch vindt hij het dan fijn dat ik samen met hem in de huiskamer ben.

Rietjesbeker op Viva loopt een topic daarover. Heeeeeeel veel mensen zouden helemaal niet samen willen wonen.

In het geval van een nieuwe relatie (hopelijk niet nodig natuurlijk) weet ik ook niet of ik nog we zou gaan samen wonen.

Honkeytonk nou ja wij gaan niet apart wonen hoor! Maar stel dat mijn huwelijk eindigt en ik krijg een nieuwe relatie... dan duurt het wat mij betreft sowieso heeeeeeeel lang voordat ik zou gaan samen wonen en misschien wel helemaal nooit

Maar ik snap best wel dat er mensen zijn die liever lat-ten dan samen wonen. Zie alleen dit topic al

Honkeytonk maar hoezo zou je de dag niet door kunnen spreken als je niet samen woont? En hoezo zou je niet ‘s avonds kunnen vrijen in bed en samen wakker kunnen worden? Het hoeft toch niet elke dag?
Misschien sta ik er wat anders in omdat mijn man sowieso door zijn werk altijd vrij weinig thuis is en op de gekste momenten weg is. Wij worden bijvoorbeeld nooit samen wakker en gaan bijna nooit tegelijkertijd naar bed, bespreken de dag nooit face to face en altijd via de telefoon.

Honkeytonk de meeste mensen die samen kinderen hebben en latten eten gewoon elke avond samen hoor. Ik denk dat het allemaal veel minder ingewikkeld is als jij nu denkt. Ouders die gescheiden zijn en co ouderschap hebben kunnen het toch ook? Ik denk dat het voor veel huwelijken een oplossing blijkt te zijn, soms heb je net wat meer afstand nodig om de relatie te laten slagen. Anderen juist niet.

Ysabella hier ook maar weinig tegelijk wakker. Eigenlijk alleen op zondag en soms de zaterdag thuis. Aan boord ga ik er echt niet uit als hij gaat varen
Dag bespreken... niet altijd. Ik heb soms gewoon geen zin in savonds nog bellen of appen, man slaapt soms vroeg ivm nachtwerk of is juist savonds nog druk etc.

En onze relatie is verbeterd sinds ik aan de wal ben

[verwijderd] het lijkt mij niet per se ongezellig, ik hou wel van alleen zijn. En als je dan bij elkaar bent, kies je ook voor het samen zijn. Ik denk wel dat dat de kwaliteit van de momenten samen kan verbeteren.

En het lijkt me heerlijk dat als hij over zijn zooi struikelt, hij mij niet de schuld kan geven dat het niet is opgeruimd (werd terug genomen toen ik hem daar op wees, dat wel).
Of dat hij mij niet stoort als ik eerder ga slapen dan hij doet.

Maar ik schrijf nu wel vanuit een situatie waarin we beiden te lang te weinig hebben geslapen en daarom volledig langs elkaar communiceren. Normaal (buiten de babytijd) doen we het beter als team.

Rietjesbeker Ik denk dat een baby gewoonlijk niet helpt bij een relatie. Gelukkig worden ze gauw groter

Ik heb ook rust en stilte nodig anders word ik chagrijnig. Mijn man niet. Die trekt zijn eigen plan en is verder heel aanwezig. Ik vind dat soms vermoeiend en hij begrijpt ook niet altijd waarom ik alleen wil zijn. Ik ben gewoon graag alleen, kan mezelf prima vermaken. Had dat als student al, dan zaten mijn huisgenoten het hele weekend bij elkaar of gingen ze samen weg, ik vond het juist fijn om 48 uur tegen niemand te praten

Ik ben ook niet zo happig op samenwonen en woon ook ontzettend graag alleen. (Incl 2 jaar met zoon, heb ik ook 10 jaar alleen gewoond.)
Maar als gezin is het gewoon niet heel handig. Mijn man is gelukkig niet de moeilijkste om mee samen te wonen, maar als er iets met hem gebeurd of we gaan uit elkaar, dan vind ik het heel niet vervelend weer alleen te gaan wonen.

Pietje1987 ik weet bijna zeker dat ik niet meer hoef samen te wonen. Latten is meer dan prima!

Ik zit ook nog steeds in dubio of ik wel weer wil samenwonen. Heb altijd geroepen, nooit meer. Maar dat is natuurlijk niet zo realistisch als je echt weer
een serieuze relatie krijgt. En soms mis ik vriend nu wel als ik alleen thuis ben. Lijkt me heerlijk om altijd samen wakker te worden etc. En wij zijn allebei ook mensen die erg veel tijd en ruimte voor onszelf alleen nodig hebben. Dat doen we nu ook al als hij een weekend bij me is. Maar ik zou toch ook echt een stuk vrijheid missen.

Over huishouden en dingen zien maak ik me dan niet zo druk. Mijn vriend woont al tig jaren alleen en zijn appartement ziet er altijd netjes uit. Als we samen gegeten hebben bij mij thuis staat hij ook uit zichzelf op om samen af te ruimen. Maar dat is dus omdat hij dat gewend is. Ik denk dat mannen die nooit alleen gewoond hebben, gewoon die ervaring missen. Alleen dat betekend niet dat ze het niet zouden kunnen aanleren.

iMoeder haha ja wie weet praat ik wel heel anders als ik een hele leuke man ontmoet. Maar zolang de kinderen nog klein zijn lijkt het me sowieso niet fijn.

Ik heb zitten nadenken hoe je lat met kinderen.
Ik zou op een huis uitkomen met een gezamenlijke woonkeuken en 2 slaapkamers en badkamer voor de kinderen. En dan 2 aparte units met woonkeuken en slaapkamer voor de ouders.
Maar.... wie maakt dan de kinderunit schoon? Huur je daar iemand voor in? Of ben je als moeder gewoon ook dan de lul?

Tantetil hier is ook elke keer dat bakje vol en vriend leegt het nooit, terwijl ik dat koffiezetapparaat niet gebruik. Hij ziet het gewoon niet, de schimmel heeft er al wel eens in gestaan. Ik heb laatst gezegd dat ik het koffiezetapparaat weg doe als ik dat bakje nog een keer moet legen.

Eigenlijk moeten jullie gewoon 3 weken zonder man en kinderen op vakantie gaan succes ermee!

Hoe is t nu @Bloem ? Bij ons ging t ook alleen mis als we beiden in een dip zaten