Hopsatee tot in de eeuwigheid denk ik.
Maar ik moet er wel bij zeggen dat hij meestal kookt, omdat ik daar echt nooit zin in heb.
De financiën doe ik trouwens ook, maar dat heeft er ook mee te maken dat ik de controle daarover wil hebben. Gaat mij echt niet gebeuren dat alles in de soep loopt en ik van niks weet.
Ik heb hem er dus op aangesproken dat hij ging wandelen toen ik boodschappen was gaan doen en dat hij totaal niet na is gegaan of ik het wel redde om mini op te halen. Zijn antwoord: ik ging ervan uit dat je wel appte als je het niet redde. Hij vindt het echt geen issue dat dat betekent dat ik er dus weer achteraan moet ipv dat hij zelf iets oppakt.
Rietjesbeker nou ik moet eerlijk zeggen dat als ik dit topic zo lees ik het idd niet zo erg vind om alleen te zijn 
Marshmallow ik denk wel eens dat ik in mijn ideale relatie allebei een eigen huis zou willen. Mag naast elkaar, maar wel elk onze eigen ruimte. Maar dat is financieel niet te doen en ik denk ook dat ik mijn man echt zou kwetsen met dat idee.
Rietjesbeker Maar het is toch ook ongezellig? Dan begeef je je ook niet automatisch in dezelfde ruimten, waardoor je elkaar steeds automatisch tegenkomt. 's Avonds als het rustig is lekker met elkaar op de bank een film kijken, of de een aan het lezen en de ander aan het hobbyen enzo... Ik zou dat echt enorm missen!
Rietjesbeker oh ik denk dat mijn man en ik dat ook wel zouden kunnen of dat het bij ons zou passen. Nooit over nagedacht eigenlijk. We zouden het nu allebei denk ik niet willen, we hebben in de loop der tijd geleerd om elkaar erg veel ruimte te geven in wat we willen doen en hoe we zijn. En het is nu erg fijn thuis.
[verwijderd] het is natuurlijk maar net waar jij waarde aan hecht in een relatie. Ik ben altijd erg blij als mijn man ‘s avonds zijn mond dicht houd op de bank en vaak ga ik al heel vroeg op bed liggen. Mijn man is precies het zelfde, die zoekt ook de ruimte op om alleen te zijn. En we houden ontzettend veel van elkaar, mede omdat wij elkaar de ruimte geven. Ik zei gister nog als we 85 zijn hoop ik samen met jou in een verzorgingshuis te wonen en dat we dan tegen elkaar kunnen zeggen dat we het goed hebben gehad samen.
[verwijderd] Maar het een sluit het ander toch niet uit...? Je mag dan toch nog wel bij elkaar op bezoek komen? Alleen poetst ieder z'n eigen wc's en doet z'n eigen boodschappen en regelt z'n eigen verzekeringen. En als er dan wat op is, mag je niet bij de ander gaan klagen.
't Zou niks voor mij zijn trouwens. Ik vind alles nu al zo veel werk, terwijl mijn vrouw ook superveel doet, het idee dat ik dat dan óók nog zou moeten, mij niet gezien. Naast dat het niet goed is voor het klimaat om allemaal maar apart te gaan wonen. En dat ik het gezellig vind om bij haar te wonen. En ik zou continu bang zijn voor inbrekers en zo.
Ysabella O, maar we praten dan niet per se met elkaar hoor! We kunnen juist de hele avond stil zijn. Maar de nabijheid van de ander geeft tóch een fijn gevoel. Net als dat het leuk is om de ander plezier te zien hebben met zijn hobby. Wij zoeken ook wel heel erg de ruimte, m.n. mijn man. Maar toch vindt hij het dan fijn dat ik samen met hem in de huiskamer ben.
Rietjesbeker op Viva loopt een topic daarover. Heeeeeeel veel mensen zouden helemaal niet samen willen wonen.
In het geval van een nieuwe relatie (hopelijk niet nodig natuurlijk) weet ik ook niet of ik nog we zou gaan samen wonen.
Honkeytonk nou ja wij gaan niet apart wonen hoor! Maar stel dat mijn huwelijk eindigt en ik krijg een nieuwe relatie... dan duurt het wat mij betreft sowieso heeeeeeeel lang voordat ik zou gaan samen wonen en misschien wel helemaal nooit
Maar ik snap best wel dat er mensen zijn die liever lat-ten dan samen wonen. Zie alleen dit topic al 
Honkeytonk maar hoezo zou je de dag niet door kunnen spreken als je niet samen woont? En hoezo zou je niet ‘s avonds kunnen vrijen in bed en samen wakker kunnen worden? Het hoeft toch niet elke dag?
Misschien sta ik er wat anders in omdat mijn man sowieso door zijn werk altijd vrij weinig thuis is en op de gekste momenten weg is. Wij worden bijvoorbeeld nooit samen wakker en gaan bijna nooit tegelijkertijd naar bed, bespreken de dag nooit face to face en altijd via de telefoon.
Honkeytonk de meeste mensen die samen kinderen hebben en latten eten gewoon elke avond samen hoor. 
Ik denk dat het allemaal veel minder ingewikkeld is als jij nu denkt. Ouders die gescheiden zijn en co ouderschap hebben kunnen het toch ook? Ik denk dat het voor veel huwelijken een oplossing blijkt te zijn, soms heb je net wat meer afstand nodig om de relatie te laten slagen. Anderen juist niet.
Ysabella hier ook maar weinig tegelijk wakker. Eigenlijk alleen op zondag en soms de zaterdag thuis. Aan boord ga ik er echt niet uit als hij gaat varen 
Dag bespreken... niet altijd. Ik heb soms gewoon geen zin in savonds nog bellen of appen, man slaapt soms vroeg ivm nachtwerk of is juist savonds nog druk etc.
En onze relatie is verbeterd sinds ik aan de wal ben
[verwijderd] het lijkt mij niet per se ongezellig, ik hou wel van alleen zijn. En als je dan bij elkaar bent, kies je ook voor het samen zijn. Ik denk wel dat dat de kwaliteit van de momenten samen kan verbeteren.
En het lijkt me heerlijk dat als hij over zijn zooi struikelt, hij mij niet de schuld kan geven dat het niet is opgeruimd (werd terug genomen toen ik hem daar op wees, dat wel).
Of dat hij mij niet stoort als ik eerder ga slapen dan hij doet.
Maar ik schrijf nu wel vanuit een situatie waarin we beiden te lang te weinig hebben geslapen en daarom volledig langs elkaar communiceren. Normaal (buiten de babytijd) doen we het beter als team.
Rietjesbeker Ik denk dat een baby gewoonlijk niet helpt bij een relatie. Gelukkig worden ze gauw groter
Vulpen klopt, dat maakt het allemaal bepaald niet beter het is een schatje, maar wel vermoeiend.
Ik heb ook rust en stilte nodig anders word ik chagrijnig. Mijn man niet. Die trekt zijn eigen plan en is verder heel aanwezig. Ik vind dat soms vermoeiend en hij begrijpt ook niet altijd waarom ik alleen wil zijn. Ik ben gewoon graag alleen, kan mezelf prima vermaken. Had dat als student al, dan zaten mijn huisgenoten het hele weekend bij elkaar of gingen ze samen weg, ik vond het juist fijn om 48 uur tegen niemand te praten 
Ysabella zo leven vriend en ik doordeweeks langs elkaar heen, hij werkt 's nachts, ik overdag. En dat is voor ons echt ideaal! Hebben we allebei veel tijd voor onszelf doordeweeks en in het weekend lekker samen. Na zn ongeluk vorig jaar zat ie ineens maanden thuis, dat was voor allebei echt enorm wennen. Hij dacht: he gezellig, er is weer iemand thuis om tegenaan te praten. Ik dacht: ik ben moe, laat me met rust... 
Het is dat we een kind hebben, anders had ik wel altijd kunnen latten.
Hier is de verdeling huishouden dat hij wat meer doet , maar hij heeft dus overdag meer tijd zonder een kind om zich heen. De mentale last ligt bijna volledig bij mij, ik regel alles met school, bso, verjaardagen, artsenbezoeken enzo. Heb de zorg voor dochter doordeweeks dus alleen.
We hebben gelukkig wel een schoonmaakster. Ik ben meer de 'man' in huis. Heb mezelf echt moeten aanleren dingen van de trap naar boven te nemen enzo. Het interesseert me ook weinig. Maar hem wel, dus ik kom hem daarin tegemoet. Je wil niet weten hoe het huis eruit zag toen ie 3 weken in het ziekenhuis lag. Ik ben wel echt schoon, maar een enorme rommelkont. 
Maar alles bij elkaar voelt het heel gelijkwaardig.
Ik ben ook niet zo happig op samenwonen en woon ook ontzettend graag alleen. (Incl 2 jaar met zoon, heb ik ook 10 jaar alleen gewoond.)
Maar als gezin is het gewoon niet heel handig. Mijn man is gelukkig niet de moeilijkste om mee samen te wonen, maar als er iets met hem gebeurd of we gaan uit elkaar, dan vind ik het heel niet vervelend weer alleen te gaan wonen.
Pietje1987 ik weet bijna zeker dat ik niet meer hoef samen te wonen. Latten is meer dan prima!
