Ik ben nooit een beste slaper geweest. Zelfs in mijn puberteit sliep ik amper uit. Ik ben iemand die denk ik iemand die wel op weinig slaap kan functioneren maar toch voel ik mij wel constant moe dus het voelt alsof ik het toch tekort kom.
Tijdens mijn eerste zwangerschap (5 jaar geleden) begon de ellende pas echt. De eerste jaren was dat van huilbaby en later de tweede baby maar ondertussen slapen ze over het algemeen door (ziekte daargelaten) dus dat is het niet. Ik moet sowieso minimaal 1 keer per nacht plassen. Dat is nog steeds zo. 's avonds word ik wel gewoon moe en dan slaap ik ook vrij snel in. Alleen word ik vervolgens na een uur of 3 wakker en dat is echt wakker wakker. Ik heb dan ongelooflijk veel moeite om weer in slaap te vallen, ik kan vaak niet meer liggen (armen, benen, rug die niet lekker ligt) en als dat het niet is dan staat mijn hoofd aan. Als ik dan uiteindelijk weer in slaap val duurt dat echt lang (1 tot 2 uur) en dan word ik gerust 1,5 uur of 2 uur later weer wakker. En rond 630/7 ben ik dan wel echt klaar ermee en sta ik ook op. Ik slaap ook nog eens heel licht dus ik word snel wakker van dingen maar slapen met oordoppen vind ik dan echt weer vreselijk, dan val ik helemaal niet in slaap (meerdere malen geprobeerd) daar word ik helemaal paniekerig van.
Een punt is dat ik op dit moment vrij veel stress heb. Ik merk dat het nu dus nog heftiger is want ik pieker dan veel of bedenk dingen die ik nog moet doen. Dat is vrij aanwijsbaar dus maar het stomme is dat het eigenlijk altijd zo is ook in rustige periodes. Overigens ben ik bezig met die stress aanpakken want dat is wellicht wel een oorzaak, ik sta altijd maar ''aan''. Ik kan het een heel klein beetje aan mijn cyclus hangen (rond menstruatie slaap ik ineens wel vrij goed, zit er soms wel eens een nacht van 6 uur achtereen slaap bij!) en rond mijn ovulatie is het het ergste. Ik heb daarna ook bekken/rug problemen en daar heb ik fysio voor maar zoals nu zit ik juist in een goede flauw met mijn rugklachten (weinig last, soepel) maar voel ik me snachts wel helemaal gaar omdat ik niet weet hoe ik kan liggen.
Wat ik verder nu al een poosje doe:
- koffie tot maximaal 11.00 uur 's ochtends (en maximaal 2)
- sporten (ik doe fysio pilates en wandel veel)
- 's avonds schrijf ik ''losse eindjes'' op in een boekje zodat ik het ''kwijt ben''
- 2 uur voor ik ga slapen gaat mijn telefoon uit en opzij. Ik ga dan vaak een serie kijken (weet ik niet het beste maar dat vind ik heel leuk) en ga daarna douchen en lezen zodat ik in elk geval het laatste uur dat scherm niet heb.
- ik drink na 20.00 in principe niet meer en ga voor slapen naar het toilet
- ik slaap met raam open
- ik doe vlak voor het slapen ademhalingsoefeningen en als ik snachts wakker wordt doe ik dat ook. Soms tel ik ook terug vanaf 100. soms val ik in slaap, vaak ook niet
Ik heb ook al supplementen genomen die het natuurlijke melatonine helpen aanmaken en daarnaast zelfs melatonine geslikt maar ook dat helpt niet echt.
dus, wie heeft er nog andere tips. Ik neem ze graag ter harte 🙂
