[verwijderd] Ik had in 2011 een AMH waarde van 0,9. En in 2014 was dat nog maar net 0,5. Daarmee ben ik nog zwanger geraakt van onze jongste middels ICSI. Wel echt een erbarmelijke opbrengst van follikels en met flushing nog wel net genoeg eicellen. Mijn redding was mijn fsh waarde, die was nog redelijk.
Nu begin ik wel degelijk dingen van de overgang te merken. Mijn menstruatie is heftig, het is minder voorspelbaar, begin last te krijgen van hormonen met de nodige opvliegers en het ergste vind ik nog dat mijn libido er onder lijd, die is subzero. Ik ben 41.
Maar ik wist dat het ieder moment kon beginnen. Ik ben gezegend met 2 prachtige dochters. Ik heb nu zoiets van “laat het maar komen, dan ben ik er gelijk vanaf!”.
Ik slik geen hormonen en gebruik geen anticonceptie. Mijn man heeft azoospermie. Dus de kans op zwangerschap is heel klein of eigenlijk non existent. Wij hebben kinderen kunnen krijgen middels TESE en ICSI.
Ik heb er nu wel vrede mee. Is er een reden dat je er zo’n moeite mee hebt? Hebben jullie nog een kinderwens misschien? Dat is namelijk iets waar ik het moeilijk mee had, het verlies van mijn vruchtbaarheid, voor mijn gevoel het verlies van mijn jeugd en vrouwelijkheid de vrije keus voor misschien nog een kindje.
Je komt het idd niet heel vaak tegen. Of veel vrouwen weten het niet.